Lacivert ve gri...
Farklı kalemlere ait, birbirlerinin zıttı iki mürekkebin rengi. Bu renkler kader adı verilen defterde çakışıp birbirlerine karışmışlardı, ansızın ve habersizce. Artık ikisi de bir olup farklı iki hayatı değil, aynı hayatın satırla...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kâbus: bireyin kimi zaman korkuyla uyanmasına yol açan uzun ve korkulu rüya... Birçok tanımından yalnızca biriydi bu. İnternetten anlamına bakmak istediğimizde karşımıza çıkan ilk cümle, ilk tanım. Sebebinin fiziksel olabileceği gibi ruhsal olaylardan da alan kötü rüyanın karşılığı... Kâbus.
Rüya ve kâbus... İkisi de uyku adı verilen ruhlarımızın başka diyarlara seyahatiyle gerçekleşen eylem. Cennet ve cehennem... Rüya cenneti sunarken, kâbus cehennemin görevini üstleniyordu. Uyku âleminin cennet ve cehennemi...
Ter içinde kalakalmış bir durumda gözlerimi dünya denen gezegene açıp boyutlar arası geçiş yaparken yataktan doğruldum. Zaman mekân kavramı bir süre bilinmezliğe karışırken saçlarım terden sırılsıklam olmuş, boğazım kurumuştu. Yavaş yavaş her şey yerine otururken bakışlarımı odada gezdirdim. Gecenin karanlığı odayı hâkimiyeti altına almışken hiçbir şey göremiyordum. Kâbusun pençelerini omuzlarımda hissederken yataktan kalkıp lambayı açtım. Yapay ışık odayı aydınlatırken gözlerim ışığın etkisiyle sızladı. Gözlerimi kısarak ışığa alışmasını beklerken büyük soluklar alıyordum. Lambanın ışığı benim için yeterli gelmezken uyumadan önce sıkı sıkıya kapattığım perdeleri açtım. Zihnimde hala rüyadan kesitler dolanırken pencereyi açarak kafamı dışarı uzattım. Temiz havayı ciğerlerime yollarken, ellerimi pencerenin denizliğine yasladım.
"Sadece kâbus."
Kelimeler fısıltıya dönüşürken sakinleşmiştim. Temiz hava iyi gelirken bakışlarım tüm ihtişamıyla parlayan dolunaydaydı. Kâbusun izleri tamamen yok olurken zihnimde Adal'ın odama çıkmadan önceki kurduğu cümle yankılandı, "İyi geceler, abiciğim." Son kelimenin her harfinin üzerine basa basa, vurgulayarak söylemişti. Melis'in anneannesine söylediğim yalana verdiği tek tepki bu olmuştu, gün biterken.
Sadece önemsiz biri.' kelimeleri hemen ardından zihnimde yankılanırken açık havaya rağmen nefes alamadığımı hissettim.
'Sadece önemsiz biri.' Onun gözündeki değerim tam olarak buydu. Onun için önemsiz biriydim. Bir yanım bu cümleye canı gönülden inanırken diğer yanım inanmıyordu. Adal'ın zaman zaman yaptığı incelikleri hatırlatıp duruyordu.
Büyük bir soluğu daha ciğerlerime yollarken bakışlarımı dolunaydan çektim. Tam içeri gireceğim sırada karşı penceredeki hareketlilik ilgimi çekti. Yeşil irislerin sahibiyle göz göze gelirken az önce araladığı perdeyi onu fark etmemle daha da açtı. Pencerenin denizliğinde duran ellerim titrerken böyle hissetmemin sebebini anlayamamıştım. Biri tarafından apaçık gözetlenmek beni hiç olmadığı kadar rahatsız etmişti. Bir süre pencerenin önünden kalkıp gitmesini beklerken aniden pencereyi açtı. Gözlerim büyürken, "Şş güzelim!" dedi. Kalın ses tonu midemi bulandırırken tüm zerrem karşımdaki kişiden tiksinmişti.
Gözlerinde anlam veremediğim bakışlar tüylerimin dikelmesine sebep olurken hızlıca pencereyi kapattım. Pencere kapanmadan hemen önce son sözcükleri doldurdu içeriyi, "Kaçmasana, konuşalım."
