Eva; Gelecek Umuttur

26. Bölüm

''Bunu yapmamalıydım. Çok güzel kokuyordun!'' dediğinde diğerleride güldü. Zorla sırıttım. Bana sarılmasını normal karşılamasını istemiyordum. Ashle diğerlerine dönüp onlarada tek tek sarıldı. O sırada Richie yavaşça yanıma yaklaştı.

''Nedense mutlu değil gibi duruyorsun.'' yavaşça bana doğru yaklaşıp fısıldadı.

''Aabha'nın üzüldüğünü gördüm ve... Bilmiyorum kimsenin üzülmesini istemiyorum.'' dedim. Richie alayla kafasını salladı.

''Athan herkesi aynı anda mutlu edemeyeceğini bu yaşa geldiğine göre çoktan öğrenmiş olmalısın. Aabha umutsuz vaka.'' bana bakmayı kesti. Çünkü Ashle gelip teşekkür etmek için ona da sarıldı. Elindeki çiçekleri ona vermedi. Dikkat çeken bir çiçek demetiydi. Ashle geri çekilince sıradan bir konuşma geçti. Sonra herkesin içinde çiçeği Lou'ya götürdü. İçimizde tek şaşıran Lou olmuştu.

''Bence çok yakışıyorlar.'' Ashle bunu derken koluma sarıldı. Bu hareketi ile kaskatı kesilmiştim. Bana bilerek mi yakınlaşıyordu? Böyle şeyleri istemediğimi biliyordu. Bunu beden dilimden anlamış olacakki hızla geri çekildi.

''Evet.'' demekle yetindim. Lou'nun çiçekleri alıp Richie'yi odaya konuşmak için davet etmesini sonra Richie'nin sessizce onu takip ederek odadan çıkmasını izledik.

''Koşturmalı mesele.'' William, omuz silkip masanın yanına sokuldu. ''Sonuçta Lou'nun ondan hoşlandığını bilmeyen yok. Bu kadar mesafeli davranmak anlamsız.'' dediğinde şaşırma sırası hepimizdeydi. Ashle benim kadar yakın arkadaş değildi onlarla ama o da benim için hastaneye sık sık gelip gittiği zamanlarda arkadaş olmuşlardı. O bile şaşırmıştı.

''Ne?'' Aabha sesli şekilde dile getirmişti şaşkınlığını. William ağzında kocaman bir kurabiye ile bize döndü. Bizim suratımızdaki ifadelere baktıktan sonra zorla ağzındaki kocaman kurabiyeyi yuttu.

''Bilmiyor muydunuz?'' şaşırma sırası ondaydı. Hepimiz olumsuz anlamda kafamızı salladık. Nereden bu bilgiyi bilmeliydik? Bazen hareketleri bunları düşündürmüş olsa dahi Lou asla Richie hakkında bir şey söylememişti. Herkesin özel hayatı karışıktı. ''Gerçi hiçbiriniz Luo'ya asılmadınız bilemezsiniz.'' dedi.

''Kimse sen değil.'' dedim yanına gidip susması için işaret yaptım. Başkalarının özel hayatını daha fazla ortaya dökmemeliydi. Susmuştu.

''Onlar sevgili mi olacak?'' dedi Ashle normal şekilde. Bu olay normaldi. Richie'nin artık evlenmek istediğini düşünüyordum. Düzenli bir hayata geçmek için kalktığında yanında sevdiği birisinin olmasını istiyordu. Bunu kendisi söylemişti. New Young üniversitesinde konuştuğu psikoloğun önerisiydi. Tuhaf olan ise psikolog bekardı. Onu dinlemesini anlayamıyordum.

''Bu seni ilgilendirmez.'' Düşüncelerimi Aabha'nın kaba tavrı bozdu. Hepimiz ona döndük. ''Onu bizim aramıza mı alacağımızı sandın? Sevgili olabilirsiniz ama onun bizden olması imkansız.''

''Biz sevgili değiliz.'' Ashle ile aynı anda karşı çıkmıştık.

''Dalga mı geçiyorsunuz?'' derken Aabha sinirle çantasını koltuğa fırlattı. Ashle'ye doğru yaklaştı.

''Kız kavgası en sevdiğim.'' William dolu ağzıyla konuştuğunda ters bakışlarımı ona çevirdim. Fazla üzerinde tutamadım. Ashle ve Aabha'nın arasına girmek için harekete geçtim. Ama Aabha elini kaldırıp beni durdurdu.

''Tavsiye ister misin?'' dedikten sonra bir adım daha yaklaştı Ashle'ye burunları birbirine değiyordu neredeyse. ''Kazanan ne sen ne ben olacağım. O başkasını bekliyor.'' dedi. Sİnsice gülümsedi.

''Aabha!'' diye sertçe bağırdım. Bunu bilerek yapıyordu. Bunun olacağını biliyordum. Asla istemediğiniz şeyler elbet olurdu.

''Doğruyu söylüyor Athan, kızma.'' Tanıdık sesle kafamı kapıya çevirdim. Rosalinda kapıda durmuş bizi izliyordu. Arkasında Lou ve Richie vardı.

''Bayan Greenwood.'' ashle heyecanla öne atıldı. Rosalindanın elini sıktı. ''Buraya gelmeniz... Ah teşekkür ederim.'' derken Rosalinda onun suratına dahi bakmadı elini hızla geri çekti. Kaba sayılacak bir hareketti bu. Bana bakıyordu. Sırıtıyordu. Onun alaycı tavırları beni sinir ediyordu.

''Sana gelmedi Ashle.'' dedim. Ashle'nin böyle sevinçle umutlanmasını istemiyordum. ''Beni görmeye geldi.''dedim. Bu Rosalinda'nın daha çok sırıtmasına neden oldu.

''Luoise biraz özel konuşabilir miyiz?'' derken benden bakışlarını ayırmadı ve Lou ile odadan çıkarak gözden kayboldular. Onu Lou'nun odasından çıkarken gördükten sonra aramayı denemiştim ama ulaşamamıştım. Şimdi ne çeviriyordu. Bilmiyordum ama sonu iyi olmayacaktı. Herkesi sessizlik içinde bıraktıklarında dış kapının sesinin yankılanmasına sebep oldular.

Diğer hikayelerimi profilimde bulabilirsiniz....

İnstagram: Eva_Wattpad