Eva; Gelecek Umuttur

24. Bölüm

İyi okumalar...

Athan;

''Lou.''hızla Richie'yi itip Lou'ya sarıldım. ''Hayatımı kurtardın.'' aslında öyle olmamıştı, olmuyordu da. Richie'nin vakit kazanması lazımdı. Ben o vakti sağlıyordum. Birinin sosyal yaşantısını kurtarıyordum. Lou yavaşça beni geri itti. Suratındaki şaşkın ifade gitmemişti. Ban baktı. Şok mu geçiriyordu.

''evet, sanırım, olabilir.''ağzının içinde gevelediği cümlelerin sadece bu kadarını anlamıştım. Omzuna yavaşça dokundum. Tepki vermedi.

''Lou, iyi misin?'' En sonunda Richie konuşmaya karar vermişti. Bahanesi hazırdı. Öyle umuyordum.

''Evet, sanırım, olabilir.'' dediğinde Richie ile aynı anda birbirimize baktık. Kesinlikle şok geçiriyordu.

''Selam, neden burada dikiliyorsunuz?'' William tam zamanında teşrif etmişti. Onun Lou'ya asıldığı bir geçmişi vardı. Gerçi o herkese asılırdı. Bu yüzden Lou için bu eğlenceli bile oluyordu. ''NE oldu Lou'ya aşkını mı itiraf ettin.'' İşte bu şaka cümlesi herkesin -Lou dahil- William'a dönmesine neden oldu. William hepimizin suratını inceleyince, suratındaki sırıtış silindi, cebinden ellerini  çıkardı. ''Hassiktir.'' dediğinde gözlerimi kapattım. İşler birbirine giriyordu. Birinin birine aşık olması dünyanın en normal olayıydı. Bu durum...

''Richie...'' Lou en sonunda saçma kelimeler dışında ağzından başka kelime çıkarmıştı. Üç erkekte ona döndük. İnce boynundan yutkunduğunu belli edercesini hareketlenme oldu. Gergince alt dudağını ısırdı. Siyah saçlarını -Lou çok bakımlı biri değildi. Çoğu erkek için çekiciydi fakat o bir beyin cerrahıydı, bakım için vakit ayırması zordu veya istemiyordu. Saçındaki birkaç tel beyazı kapatmak için çaba göstermemişti, göstermiyordu da - geriye attı. ''Benim bir tane kötü sonuçlanmış bir evliliğim ve o evliliğin en güzel sonucu olan kızım var. Sen... Richie evet hoş birisin ama yanlış zamanda tanıştık, üzgünüm.'' sert kızımızın gözlerimi dolmuştu... Lou hızla arkasını dönüp gidecekken durdu. Elindeki dosyaları uzattı. ''Bunları imzalaman gerekiyor. Başhekime bırakırsın.'' dedikten sonra dönüp hızla uzaklaştı. 

''Ben hiç evlenmedim, baba olmadım. Bu yüzden mi!?'' Rİchie mırıldanmıştı ama sesi öfkeliydi. Evet bu mantıksız bir gerekçeydi. Richie sapık değildi. Lou'nun yaşına uygundu. Bir çocukla anlaşabilecek biriydi. 

''Dostum tavsiye ister misin?'' William'ın sorusuyla koluna vurdum. ''Bu canımı acıttı.''

''Bara gidelim unutalım tavsiyelerini kendine sakla.'' diye fısıldadım. Aşık bir adama en son verilecek tavsiye bu olurdu. Biz erkekler kadınlardan farklıydık. Gereksiz egoyla ve biolojik olarak kontrol etmekte zorluk çektiğimiz donanımlarla doluyduk. O yüzden bir kadını beğendiğimiz de bunu belli etmek içgüdüsel geliyordu. Kadınlar ise gözlemlemeyi ve rezil olmamayı bilen zeki canlılardı. Tabi iki tür içinde istisnalar vardı. Fakat yedi milyar için kanun buydu. William'ın cerrah adayı olması biolojik yönden kendini kontrol edememesiyle alakası yoktu.

''Evet, biliyorum bugüne kadar aşk adamı profili çizememiş olabilirim. Bildiğim bir şey varsa kadınlardır... ''dediğinde kaşlarımı çattım. Bir kadın diğerini unutturur derse yumruk atacaktım. ''O kötü bir evlilik yaşamış, o kadar kötü ki yaşadığı şehri değiştirmiş. Dostum sence bir daha aşk zırvalıklarını dinler mi? İnandırman gerekecek. Sana iki haberim var. Kötü ve iyi. İyi olan, zor kısmı atlattın. Aşık olduğunu söyledin. Kötü haber ise en zor kısma geçtin. İnandırmaya.'' 

''Bir fikrim var.'' İşte bu beklemediğim bir tepkiydi. Richie elindeki dosyaları bana verip koşarak gitti. Gitti. Sadece fikri olduğunu söyledi ve gitti.