KARANLIK

⭐6.Bölüm

Güç,her zaman hak edenin eline geçer..

-DOKUNULMAZ PART 1-

"Bizler,yüz yıllar boyunca kaosu engelledik ve Dünya da barışı sürdürdük.Ölümler,cinayetler ve kayıplar neredeyse hiç denilecek kadar azaldı.Sınır ve kuralları koyduk.Sonunda herkes mutluydu Bars Bey.Herkes kendi bölgesinden ve sevdiklerinden sorumluydu.Lakin çok sevgili kızınız,bir anda kurduğumuz,inşa ettiğimiz her şeyi yok etti.Herkes göç etmek,kaçmak ya da panzehiri üretmek istiyorlar.Onlar,korkuyorlar.Kaos tam anlamıyla tekrar aramızda.Hem de vücut bulmuş bir şekilde."

Baş kurucuların bulunduğu toplantı da Bars ve Kerim'de bulunuyordu.En büyük kurucu Agnus,elinde ki kırmızı şarabın olduğu kadehini yavaşça sehpaya bıraktı.Büyük meclisin,çatı katında yapılan toplantı ortamına gerginlik hakimdi.Agnus,sırtını büyük masa da oturan kuruculara dönmüş,şehrin manzarasını seyrediyordu.Tekrar arkasını döndü ve ellerini masaya yaslayarak,Bars'a baktı,

"Kızın aynı zamanda,tehlikeli ve de virüsü kapmış.Salgını herkese yayabilir.Onu aramızda bulundurmamız iyi değil.Biliyorum,belki en iyi avcımız o olabilir ancak,yaptığı şeyler çok fazla.Bir ceza alacak,büyük bir ceza."

Baş kuruculardan Hannah sakince söz aldı,

"Bence bu karara tüm meclis olarak varmalıyız.Sonuçta söz konusu Hazal Aclan,kalbindeki nefret ve soğukluk çok işimize yarayabilir Agnus.Onu kendine düşman edinmen iyi olmayabilir."

Agnus başını sakince iki yana doğru salladı ve derin bir nefes aldı,

"Ben kararımı çoktan verdim."

Bars delici bakışlarını Agnus'a çevirdi.Sanki biraz daha bakarsa,Agnus'u ortadan ikiye ayıracak gibiydi,

"Hazal Aclan,şafakla birlikte.."

Herkese teker teker baktı ve devam etti,

"Sınır meydanında.."

Bars sakince ayaklandı ve ellerini cebine koydu.Agnus bir süre bekledi.Aldığı derin nefesi dışarıya üfleyerek başını yere eğdi,

"İnfaz edilecektir."

Herkes ağzını açmış bir şekilde Agnus'a bakıyordu.O emindi,ancak diğer herkes buna karşıydı.Eminim,halkta olacaktı.Bars yavaş adımlarla Agnus'a ilerlerken yere bakıyordu.Tam önünde durduğunda,yeşil gözlerini tüm sertliğiyle ona dikti.Kısık,ama herkesin duyabileceği bir ses tonu kullandı,tehlikeli bir ses tonuydu bu,

"Çoktan bir evladımı kaybettim.Bu yüreğime tarif edilemez bir acı bıraktı.Geride koca bir enkaz.Tüm duygularımı içime hapsettim.Oğlumun ölümü beni her şeyden çok etkiledi.Ama gerisinde bana Hazalı'mı bıraktı.O beni hayata bağlayan tek şey.Kızım,benim tek tutanağım."

Agnus'un omzunu tutup sıktı ve devam etti,

"Eğer çocuğumun tek bir teline zarar gelirse,önce kurduğun ve inşa ettiğin şeyleri,sonra da seni öldürürüm."

Agnus alay dolu bir şekilde gülümsedi,

"Oğlunun öldüğünü,kim söyledi?"

Bars kaşlarını çattı,

"Düşün bakalım Bars Aclan,oğlunun ölümünü kendi gözlerinle görmedin.Her şey olabilir,onu sana geri verebilirim."

Bars sendeledi ve sandalyeye tutundu,

"Oğlum,evladım.O,o yaşıyor mu?"

"Son bir kez veda edebilirsin.Gece oldu,şafak vakti yakın Aclan."