KARANLIK

⭐1.Bölüm

Savaş ne kadar zorsa,zafer o kadar tatlıdır..

-EĞİTİM-

"Tüm avcılar pozisyonunu belirlesin!Eğitim,başlıyor."

Okulda ki bütün öğrenciler eğitmenin komutu ile orman içine dağılmıştı.Kimisi kamufle oluyor, kimisi ağaçlara tırmanıyor ve kimisi de ağaç arkalarına gizleniyordu.Bu,bir av eğitimiydi.Her ay okullarda en az bir veya iki kez yapılırdı.Tabii sadece avcılar için.Herkes alanında ustası olduğu silahı kuşanır ve ormana dağılırdı.Okuldan yükselen çan sesi ile başlanırdı.Orman içine bir kaç yaratık salınırdı uzman avcılar tarafından.Belirli bir alan içinde yapılırdı bu eğitim.Onun dışında büyük duvarlar örülmüştü yaratıklar geçmesin diye.En çok kim öldürürse o kazanırdı.Bu öğrenciler için bir zevkti.Avlanmayı kanun haline getirmişlerdi kendilerince.

Eğitmen son bir kez daha ormanın içine doğru bağırdı,

"Çan sesi ile başlayın gençler!Bol şans!"

Ardından bir kaç dakika sessizlik hakim oldu ormana.Herkes kulaklarını gelecek tek bir sese odaklamıştı.İlerleyen teknoloji sayesinde ormanın her bir kısmı gözlem odasından izlenebiliyordu.Eğitimciler ve hocalar gözlem odasında yerlerini almış,ekrana kilitlenmişti.Hatta avcıların baş kurucusu Bars Aclan'da bu odada yer alıyordu.Eğitmen odaya girip kendi yerini aldığında kurnazca sırıtmaya başlamıştı bile.Bunu gören Bars sakince güldü ve ona bir laf yöneltti,

"Bir sorun mu var bay Rico?"

Eğitmen sakince Bars'a döndü ve daha çok gülümsedi,

"Hayır efendim.Sadece düşünüyordum."

Bars sırıtıp kaşlarını çattı,

"Neyi?"

Eğitmen bir kahkaha atıp ekranı işaret etti,

"Her zaman ki gibi efendim.Hazal'ın bir kaç kıçı tekmeleyişini izleyeceğiz."

Eğitmenin bu sözüne odada ki herkes kahkaha atmıştı.Bu doğru bir düşünceydi bir bakıma.Hazal Aclan,çok başarılı bir avcı ve öğrenciydi.Bars Aclan'ın kızı olabilirdi ama kesinlikle başarısını kendisi elde etmişti.Dövüşmek ve avlanmak konusunda kimse onu geçemezdi.İş kılıç kullanmaya gelince,Hazal kılıçla dans ederdi resmen.Bunların yanında bir de kıvrak zekası vardı.Büyük planlar ve işler yapardı genç kız.Son olarak da Hazal bir melezdi.Yarı avcı,yarı doğa üstü.Bu bir mucizeydi.Hiç bir klan ya da avcı böyle değildi.Konunun derinine inecek olursak Hazal'ın annesi bir doğa üstü,babası ise avcıydı.Aclan soyu çok büyük,önemli ve de kökenli bir soydu.Herkes hürmet ve saygı da kusur etmezdi.

Gelen çan sesi ile birlikte aynı zamanda da bir kaç kükreme sesi ormana yayılmıştı.Çalıların arasına bir çok karışmıştı.Yaratıklar,serbest bırakılmıştı.Gözlem odasındakiler pür dikkat ekrana bakıyordu.

Hazal uzun bir ağacın üstünde duruyordu.Ormanı analiz ediyordu şuan.Çoğu yaratığı ve diğer avcıları görebiliyordu.Sevmediği bir sınıf arkadaşı olan Esrayı gördü.Esra sinsice etrafına bakarak eğitim için örülen duvarlara yöneliyordu.Hazal bundan şüphe etse de pek üstünde durmadı.Duyduğu bir kaç mutant sesi ile bakışları yeri buldu.Üç kurt mutant birlikte etrafı geziyordu.Aralarında uzun mesafeler vardı.Hazal eğer işini sessiz yaparsa,hiç ses çıkmadan hepsini öldürürdü.Gözlem odasındakiler ise aşırı meraklıydı.Çünkü geçen sene olan bir eğitimde mutantlar tarafından bir avcı öldürülmüştü.

Hazal durduğu dalın üstünden karşı ağaca atladı.Ayakları başka bir dalı bulduğunda en arkada bulunan mutant durmuş ve havayı koklamaya başlamıştı.Hazal eğer atlasaydı tam olarak mutantın hemen yanına düşecekti.Aklında canlandırdığı pozisyonla yüzünde ki sırıtış büyüdü genç kızın.Belinde bağlı olan kılıftan kılıcını çekti hızla.Bir kez çevirerek sabitledi camdan kılıcını.Cam kılıçlar sadece Hazal'a özeldi.Babası onun için yaptırırdı hep.Kılıcın sesini duyan mutant ağaca döndü ve dişlerini göstermeye başladı.Tam uluyacağı sırada Hazal hızla daldan atladı ve mutantın dibinden geçip iki ayağının üstüne düştü.