"Bakit ka nandito? Anong kailangan mo?" masungit na tanong ni Elvis.
Mukhang may inis pa rin siya sa nangyari kagabi, but I don't give a single fuck about him. Hindi siya ang ipinunta ko rito.
"Isa lang ang kailangan ko, at aalis na rin ako pag tapos ko na 'yong kunin."
"What are—"
I didn't let him finish. Hinila ko agad ang kwelyo ni Angel. I forced her to stand on her feet because it would be harder to land the slap she deserved if she wasn't on my level.
The sound made everyone fall silent. Kahit yung nagdadaldalan natigil sa pinag uusapan nila nang marinig ang malutong kong sampal sa mukha ng makapal na babaeng 'to.
Napatayo nang wala sa oras si Elvis matapos mabawi ang pagkakagulat.
"Prescilla!"
"Done."
Matamis ang mga ngiti ko bago ko sila tinalikuran.
I was about to take my steps when I felt a rough hand grab mine. Halos mapangiwi ako, pero pinigilan ko ang sarili ko na ipakita 'yon. I wanted to act as tough as I could.
Marahas niya 'kong pinaharap, and the first thing that greeted me was his furious expression.
"Why would you suddenly do that to her?! Nasisiraan ka na ba ng bait? Hindi ka ba aware na pwede kang mapatawag sa committee?"
Kuha naming tatlo ang attention ng klase, na wala nang magawa kundi manood lang imbes na awatin ang gulo.
Pagalit akong nag pumiglas na ikinagulat niya. Mabagal kong tinignan si Angel na sapo pa rin ang pisngi at hindi maka get-over sa nangyari. Her face was all painted in shock, swollen from the mark my palm had left.
"Bakit hindi natin tanungin ang magaling mong bise?"
Matalim kong ibinaling ang tingin sa mukha ni Angel na ngayon ay todo paawa.
She hardly swallowed, ni hindi niya magawang tumingin sa 'kin, tanging mahigpit itong nakakapit sa bisig ni Elvis as if he was going to save her from the damage she had caused on her own. "Elvis... hindi naman kailangan humantong pa sa gano'n—"
"Bakit?" hamon ko at lumapit pa ng harapan. Binalewala ko ang lalaking pumapagitna sa'ming dalawa. "Natatakot ka ba, Angel? Bakit hindi tayo pumunta ngayon sa Student Affairs Office-nang malaman ng lahat kung gaano ka ka-iresponsable at pakielamerang council officer."
Elvis stood still before pulling me away from her when she started crying. Kahit nakaharap na sa 'kin si Elvis ngayon, hindi pa rin maalis ng mga mata ko ang gigil kay Angel.
"Prescilla, stop. Just tell me what happened. Maybe we could solve this peacefully—"
"Peacefully? Yeah, right. Pagkatapos kong pantayin ang pamamaga ng pisngi niya gamit ang palad ko, then we'll talk peacefully!"
Pilit akong nagpumiglas at handa siyang muling sugurin, but Elvis wouldn't just let me go anywhere near her.
"Kung totoong buntis ako, hindi ko magagawang sirain 'yang pagmumukha mo!" patuloy kong sigaw.
Naramdaman ko ang paninigas ng katawan ni Elvis sa harap ko, hinuli niya ang tingin ko na nag uumapaw sa galit para lang mahila ang dila ng walang hiyang babaeng 'yon.
Chapter 17
Start from the beginning
