« គឺ.. គឺខ្ញុំសុំពេលគិតសិនបានទេព្រោះតែវាភ្លាមៗពេកខ្ញុំមិនទាន់និងអាចទទួលយកបានព្រោះខ្លាចនឹងជួបរឿងដដែលៗទៀត » ថេយ៉ុង ចិត្តរបស់គេក៏ចង់ទទួលយកshikដែលប៉ុន្តែគេនៅខ្លាចរអាចំពោះរឿងដែលធ្លាប់កើតលើគេដោយឡើយហេតុនេះហើយទើបគេមិនទាន់នឹងបើកចិត្តព្រមទទួលយកអ្នកណាម្នាក់មកមើលថែបេះដូងគេនោះទេ។
« មិនអីទេបងតាមអូនជានិច្ច » shik
« បងមិនខឹងខ្ញុំទេហ្អេ៎ » ថេយ៉ុង មើលមុខនាយចំៗ
« អត់ទេបងតាមអូនទោះវាយូរក៏បងចាំ..សឺត » shik ឪនមកថើបថ្ពាល់ថេយ៉ុងមួយខ្សឺតព្រោះតែទ្រាំមិនបាននិងភាពគួរឲ្តស្រលាញ់គេពេក ចំណែកថេយ៉ុងក៏អៀនខ្លាំងណាស់ដែលនៅសុខៗមកថើបឆៅៗបែបនេះ
« គឺ....យើងទៅក្នុងវិញទៅ » ថេយ៉ុង
« តោះ » shik
________________________
*ហាងសំលៀកបំពាក់...( ជីន )
នៅក្នុងហាងសំលៀកបំពាក់ជីនគេនៅមិនសុខឡើយដើរចុះដើរឡើងព្រោះតែកង្វល់ចិត្តជាមួយនឹងរឿងរបស់ណាមជូនរយៈពេល 3ឆ្នាំមកនេះគេមិនដែលបង្ហាញខ្លួនឲ្យគេឃើញឡើយចាប់តាំងពីនិយាយពាក្យទាំងអស់នោះមកគឺបាត់ដំណឹងគេសូន្យតែម្ដង។មិនដឹងថាទៅដល់ទីណានោះទេ។
« ព្រះអើយ ចង់គេទៅណាក៏ទៅៗយើងមកខ្វល់ធ្វើស្អីគួរឲ្យធុញមែន » ជីន ( នឹកគេមែន )
« បងជីនកើតអីមួយរយៈនេះឃើញបងប្លែកៗ » ស៊ូយ៉ុង
« គ្មានទេមកពីបងមិនសូវស្រួលខ្លួនហ្នឹងណា។ » ជីន ជ្រើសយកនិយាយកុហកទាំងដែលការពិតចិត្តកំពុងតែនឹកដល់បុរសម្នាក់ដែលខានមករញ៉េរញ៉ៃគេ 3ឆ្នាំមកហើយ។
« បងកុហកខ្ញុំមិនសមសោះអាការៈនេះមិនមែនមិនស្រួលខ្លួនឡើយ។វាបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថាកំពុងតែនឹកដល់មនុស្សម្នាក់ប្រាប់មកបងនឹកអ្នកណា។ » ស៊ូយ៉ុង ចង់កុហកនាងគឺមិនងាយឡើយ។គេស្គាល់ចរិតរបស់ជីនច្បាស់ថាគេកើតអ្វីគេអាចមើលដឹងទាំងអស់តែនេះបង្ហាញមកយ៉ាងច្បាស់ហើយថាគេកំពុងតែនឹកដល់មនុស្សម្នាក់តែមិនដឹងថាជាអ្នកណា។
« នឹក ....នឹកអ្នកណាបងគ្មានទេឯងកុំចេះតែនិយាយ » ជីន ព្យាយាមគេចពីក្រសែភ្នែករបស់នាង
ភាគ:22 ចាប់ផ្ដើមជីវិតថ្មី🥀
Start from the beginning
