günahkâr » jung kook ✅

il est mort.

"Jung Kook anlama özürlüsü fal-"

Cümlemi tamamlayamadan kendimi bir anda dibinde bulmuştum. Beni kendine doğru çekmişti ve gözleri kapalıyken nasıl bunu yaptığını anlayamamıştım.

"Delirdin mi?" deyip ayağa kalkmaya çalışsam da kaslı kolları buna engel oldu ve daha da sarmaladı.

"Şu dakikayı,şu saniyeyi unutma."

Ruhumda dalgalanan korku hissini göz ardı etmeye çalışarak "Ne demek şimdi bu?" dedim titrek bir ses tonuyla.

"Kirli ellerimle kanatlarını kirlettiğim dakika bu Eun Gel."

Saçmalıkları tahammül seviyemi zorladığında"İçtin mi sen? Seo Joon'dan haberin var mı?" deyip gevşeyen kollarından kurtuldum.

"Seo Joon artık yok."

Dediği şey yüzümü allak bullak ederken yerimde put gibi kalmıştım.

Nasıl yoktu?Ne demek yoktu?

"Ne?" Dudaklarımdan dökülen tek şey bu olmuştu.

"Dün siz Seo Joon ile eve gittikten sonra gelemedim çünkü Mi Ra rahat bırakmadı."

Korktuğum başıma gelmişti işte.

"Ve sen de onu bırakmadın." dedim çatlak bir ses tonuyla.

"Anlamıyorsun Eun,bir şey farketmemesi için onunla bir saat kaldım sadece."

"Uçkuruna sahip çıkabildin mi bari? "Zoraki bir şekilde gülümsedim. "Ya da seni güzel eğlendirdi mi?"

Jung Kook ayağa kalkıp beni duvarla kitap rafı arasına sıkıştırdı.Gözlerine yine ölüm ormanının gölgesinde kalmış siyahın en derin tonu hakimdi.

"Ben her önüne gelenle eğlenen biri değilim Eun Gel."

Yüzüne sert bir şekilde bakarken bir anda bileklerimden tutup kollarımı kaldırdı ve boynumu öpmeye başladı.

Şaşkınlık ve heyecan karışımı duygular yaşarken Jungkook'un boynumu öpmesiyle hızlıca kollarımı çekmeye çalıştım.Biraz çırpındıktan sonra Jung Kook sonunda kollarımı bıraktı ve son bir buse kondurup geri çekildi.Saçlarımı önüme alıp kendimi koruma içgüdüsüne geçerken titrek bir sesle bağırdım.

"Bir daha bana bunu sakın yapma."

"Ben sadece seninle eğlenirim Eun Gel,sorunun cevabını almış oldun."

"Bu yaptığın tam bir şerefsizlik." dedim bağırarak. "Bu iğrenç hareketlerin beni eğlendirmiyor budala herif."

Jung Kook şaşkınlıkla bana bakarken konuşmama devam ettim.Kendime engel olamıyordum,hislerime,gözyaşlarıma engel olamıyordum.

Ellerim titrerken "Daha ne kadar kırılan taraf ben olacağım,söylesene aptal." deyip göğsüne bir tane vurdum.

"Seni kırdığımı ve üzdüğümü bili-" Jung Kook'un sözünü tamamlamasına izin vermedim ve alayla gülümsedim.

"Neden üzgün olduğumu bilmiyorsun Jeon Jung Kook."

Jung Kook sakince bana yaklaşıp gözyaşlarımı silerken fısıldadı.

"Çünkü beni seviyorsun Lee Eun Gel."

Kafamı kaldırıp yaşlı gözlerimle ona baktım ve kafamı sağa sola salladım.

"Hayır yanılıyorsun,çünkü sen beni sevmiyorsun Jeon Jung Kook."

Jung Kook dudaklarını açıp bir şey diyecekken vazgeçti ve aramızdaki mesafeyi açtı.