«ឈប់ស្រែក ជាយើង គ្មានចោរមកពីណាទេ»
«ហឹម !ជាលោកទេឬ ស្មានតែជាចោរតើភ័យសឹងស្លាប់»
«ព្រលឹងខ្សោយម្លេះ ងាកភ័យ ងាកយំ»
«រឿងខ្ញុំ ប្រុសសម្អុយឯងកុំចេះដឹង និយាយចឹងមកផ្ទះខ្ញុំមានការអីទាំងយប់បែបនេះ មានទាំងកន្រ្តកផងអីផង?»
«មកធ្វើតាមសន្យា»
«ហា៎?សន្យាអី?»
«នេះ ជាមីRamyeonប៉ុណ្ណឹងដឹងនៅ?»ខ្ជិលពន្យល់ក៏ទាញកន្រ្តកឲមើលតែម្តងទៅ។
«និយាយមែន?»
«យើងគោរពពាក្យសច្ចៈណាស់»នាយដើរទៅតុក្នុងចង្រ្កានបាយរៀបចំមីដើម្បីធ្វើ។
«លោកចេះធ្វើដែរ ?»
«មើលងាយយើង?»
«មិនចង់ទេតែតាមធម្មតាលោកមិនដែលចូលចង្រ្កានផង»
«ដឹងពីយើងច្រើនម្លេះ មានជួលជនបង្កប់ក្នុងផ្ទះយើងមែនទេ?»
«ឆ្កួត!ខ្ញុំគ្មានពេលធ្វើរឿងចឹងៗទេ គឺលោកអ៊ុំជាអ្នកប្រាប់ ហើយណាមួយចរិកខ្មើតដូចជាលោកចឹងធ្វើការងារចឹងវាដូចជាមិនគួរ»
«ទៅណាទៅៗកុំមកនិយាយរំខានការធ្វើមីរបស់យើង និយាយដូចរុយចឹងមិនចេះស្ងាត់សោះ»
«ខ្ញុំជាមនុស្សExtrovert មិនមែនIntrovert ដូចលោកឯណា មិននៅក៏បានពេលធ្វើឆ្អិនហៅផង»មុននឹងទៅឆ្លៀតវាយដើមដៃនាយមួយដៃទៀត និយាយទៅច្រឡឺម ឡិឡក់តែម្តងហើយ។
«ហឹស!ចរិកឡប់ៗចឹងតើបានជាម៉ាក់ប៉ាទុកចោលឲនៅម្នាក់ឯង»នាយសើចដើមក ហួសចិត្តនឹងចរិកនាយតូច។
មួយសន្ទុះក្រោយមកមីRamyeonក៏បានចម្អិនរួចរាល់ ក្លិនឈ្ងុយនៃមីបានជះសាយភាយពេញផ្ទះតែម្តងហើយ។
«រួចរាល់ហើយ មកញាំមក»នាយស្រែកហៅJake នាយតូចឮក៏រត់មកត្រុយចង់លឿនជាងគ្រាប់បែកទៀត។
«Wow ឈ្ងុយម្លេះឡើងទំនងតែម៉ងហើយនៀក»ដាក់ខ្លួនអង្គុយតុក្បែរនាយដៃកាន់ចង្កឹះនឹងកូនចានត្រៀមញាំ។
«ឆាប់ញាំទៅ និយាយឡើងខ្ទៀតទឹកមាត់ចូលមីហើយ»
«គ្មានទេ លោកកុំចេះតែថានោះ »
YOU ARE READING
រឿង លង់ស្នេហ៍លេខាឡិឡក់
Romanceសម្តីអាក្រក់តែទង្វើបង្ហាញពីក្តីស្រឡាញ់ ការព្រួយបារម្ភ ខ្វល់ខ្វាយ ការយកចិត្តទុកដាក់ Take careគ្រប់ពេលវេលា🫶
ភាគ7: ចង់ញាំRamyeonទៀតទេ?
Start from the beginning
