34~He's back, and fine.

Start from the beginning
                                    

“Anak naman.. alam mo namang hindi ganun kadali un eh.. As much as I want to, hindi ganun ganun lang un..” malungkot na sabi niya.

Hinawakan ko ang kamay niya, “I know Ma.. We’ll do it step by step.. Don’t worry..” at ngumiti siya sa akin.

*TOK TOK TOK*

 

 

Napabalikwas kami ni Mama dahil sa sobrang lakas ng katok mula sa labas. Para bang nagmamadali?

*TOK TOK TOK*

 

 

“Ma, are you expecting someone?” tanong ko sabay tingin sa relos ko, “It’s almost 11pm???”

 

“Wala anak.. Wala naman.. Teka titignan ko.” patayo na sana siya ng pigilan ko, “Ako na Ma.” sabi ko at tumungo na sa pintuan.

*TOK TOK TOK*

 

 

Aba! Nagmamadali naman ata to masyado!

Sumilip muna ako sa bintana, tanaw naman kasi mula dito kung may tao man sa gate.

O___________________________O

 

 

“Anak sino yan?” sigaw ni mama mula sa kusina.

No way…

Napatalikod ako at napasandal sa pintuan.

Catherine breathe..

Woo..

Woo..

“Catherine sino yun?” tanong ni mama na nakatayo na sa harap ko.

“Ma.. si… Ano kasi…”

 

“Mama! Mama Nadine! Si Arthur po ito!”

 

Sumilip si Mama sa bintana at nakita niya nga ito.

“Ma, sinabi niyo bang andito ako? Bakit siya andito? paano niya nalaman?? Maaaaaa!”

 

“I don’t know anak.. Dumadalaw siya dito, minsan dito siya natutulog.. pero hindi ko alam na ngayon siya pupunta.. Ayaw mo ba siya makita?” tanong niya.

Reserved for YOU ♥Where stories live. Discover now