Reserved for YOU ♥

30~ Truth hurts.. so much. </3

Catherine sa gilid! Ganda ganda niya :">

READ BEFORE VOTE.

“Oo nga saglit lang tseb!”

[eh bilisan mo! Nag-iintay kami lahat dito oh.. Ang ganda nung dress for me tseb! Waaa!]

“Oo na iniintay ko na lang si Manong andito na ko sa labas ng school!”

[Kasi hindi pa sumabay kanina eh!]

“Tinapos ko pa nga po kasi ung project diba, para wala na kong poproblemahin sa week ng birthday ko..”

[Sige na.. sige na.. Oh eto si Arthur, may sasabihin daw, syempre kakornihan nanaman!HAHAH!]

at narinig ko silang nagtawanan.

[baby, gusto mo ba sunduin na kita? (yuuuck ewww baby!) ]

“Hahaha. pasaway yang mga kasama mo ah! Rinig na rinig ko. Haha. Wag na po bossing, si manong na. Iniintay ko na lang.” napasmile naman ako.. ang sweet ni Arthur. Waaa >///<

[Okay sige.. Mag-iingat ah? Text mo ko kapag malapit na kayo. I love you baby..]

>//////////////<

“Bossing.. I love you too..” at binaba ko na.

Waa! Pinilit kong di pumiyok. HAHAHA! Hindi pa din kasi ako sanay kapag sinasabi ko un kay Arthur eh.. Nahihiya pa ko J

Haaay. Malapit na birthday ko. At nandun na daw sa bahay ung mga gown na susuotin ko, pati ung kila Papa, Lee, Kylie, Tseb Andrea at syempre ni Arthur.. Sa isang designer lang kasi kami nagpagawa, pero syempre iba iba ang design. Andun sila ngayon sa bahay, nagkukulitan I think. HAHA.

Kinakabahan ako na excited!

Medyo sosyal kasi ung inarrange ni papa na debut eh, at kasama pa silang apat sa pag-aayos. Haha! Kaya oo na lang ako sa mga decisions. I think they know naman the best for me J

White and blue ang motif, my favorite color. Pili lang ang mga inimbitahan ko, ung mga super close friends and schoolmates ko lang, then the rest mga katrabaho na ni papa. Syempre sa isang restaurant namin un gaganapin.

Iniisip ko pa lang ung mangyayari napapasmile na ko.

Everything seems perfect in my life.

Ayan napapaEnglish tuloy ako. HAHAHA!

Haaaay ang tagal ni manong ah!

“Hi Catherine!”

Napatingin ako kung saan nanggaling ung boses, and there, nakita ko si Selena.

Matagal ko din siyang hindi nakita ah? Last year pa ata? The last time I remember was nung pumunta siya sa school at sabay sabay kaming kumain.

“Hello Selena..” nakangiting bati ko sa kanya.

Pero sa totoo lang, ang awkward. Hindi ko pa din nakakalimutan ung mga sinabi niya saken noon. Hindi ko na din un nasabi or nakwento kay Arthur, hindi na rin naman mahalaga ayun.

“How’re you? You seem so happy ah..” nakangising sabi nito.

Bakit parang iba ang pakiramdam ko?

“Um, oo masaya ko. Malapit na kasi birthday ko eh. Hehe..” pilit na sabi ko sa kanya.

“Ohhh! I see! So, you already know?” super smile na sabi niya.

Pinagsasabi nito?

“mm, know what?”

“Waaait, ang sabi nila sasabihin nila before your birthday. You don’t know what I mean?” hindi makapaniwalang sabi niya. “Gosh, mali ata to.. Hindi pa sinasabi sa kanya?” bulong nito sa sarili, pero halata namang pinaparinig saken.