İKRA

42.Bölüm "Sorgu Sual"

Lütfen bölüm öncesi yazdıklarımı okuyun. Çünkü daha sonra burada anlattığım şeyleri tekrar tekrar soru olarak alıyorum. Ben cevaplarım tabi ama sizin okumadığınızı anlamak içime oturuyor.

Şimdi cancanlar, herkese iyi akşamlar. Ben hani sınır koymuştum ya, aslında hiç sevmediğim ve mantıklı bulamadığım bir şeydi. Ama size kanıtlamak için bir kereliğine sınır koydum. Siz de farkettiniz mi bilmem ama sınır olduğu zaman yorumlar da voteler de artıyor. Ben, bir daha sınır koymayacağım. Benim emeğime saygı duymanızı istiyorum, sadece. Lütfen zorla yapmayın hiçbir şeyi.  Ben size zorla okutmuyorum ki beğenmediğiniz halde okumaya devam edesiniz.

Lütfen tüm okurlar daha hassas olsun bu konuda. Yazan ve emek veren arkadaşlara sınır koydurmak zorunda bırakmayın. Çoğumuzun işi, gücü, hayatı var. Kimse bize zorla yaz demiyor ama yazıyoruz işte. Neyse acıtasyon yok. Dediğim gibi biraz olsun emeğe katkıda bulunun, yüzümüzdeki tebessümün sebebi olun. Zor değil,  bir tuş ve birkaç klavye darbesi.  Sadece ben değil, tüm okuduğunuz kitaplar için bu böyle olsun.

Sizlere değer veriyorum ve sitemlerimi dile getiriyorum. İnşallah bölümü beğenir ve sitemimi yadırgamazsınız.

Yeni bölüm gününü bilmiyorum. Cumartesi gelmezse hafta içi atmaya çalışırım.

Görüşmek üzere ikancanlar. 

KAAN'DAN

"Bugün sınırdan geçirilen araçlarınızda bir tona yakın uyuşturucu bulundu."

Babam, bana bakıp başını sağa sola salladığında İkra hızla "Nasıl ya?!" diye Harun Bey'e soruyordu.

"Allah kahretsin!" diyerek ayağa kalktım.
Halamın bunu yaptığına inanamıyordum. Bu şerefsizliği bana, yeğenine yapamazdı.
Para için beni, şirketi satamazdı. O Ayhan şerefsizinin altından çıkmış olmalıydı bu iş. Halam tek başına asla böyle bir plan yapmazdı.

"Sakin ol delikanlı" diyen müdürü dinlemeyecekken İkra'nın elimden tutmasıyla ona döndüm. Gözlerindeki korkuyu görmemle diğer elimi yüzüme kapatarak yanına oturdum.

"Ne olacak şimdi?"

İkra'nın ne olacağından haberi olmasa da biz erkekler biliyorduk. Her birimiz kaçakçılıktan soruşturulacaktık.

Elini sımsıkı tutup bacağımın üzerine koyarak  rahatlatmak istercesine"Sadece sorguya alacaklar" dedim.

Düğün gecesi sessiz sakin arabaları gemilerle limandan sokmak istemiştim ve bu rotayı dosyayı okumayan kimse bilmiyordu. Halama bile dosyanın kasada olduğu haricinde bir bilgi vermemişken dosyayı çalmaları elimdeki tüm delilleri de yok etmişti. Düşünmeye başlamıştım.

Şirketi bu kaçakçılık lekesinden kurtarmak zor olsa da böyle bir bokluğun başımıza geçebileceğini her zaman düşünmüştüm ve şirketin tüm hesabını polislere formalite olduğunu söyleyeceğim  karıma aktardığımı söyleyerek diğer herkesi aklayabilecektim.
Şirket üzerinden kaçakçılık yapıp , borçlarını formalite karımın üzerine attığımı söyleyecektim. Şimdi kimse bilmese de Ayhan ve Derya ikilisi şirketi büyük bir borca çoktan sokmuş oluyordu.