Behind the Spotlight (COMPLETED)

CHAPTER 41: Burdens

CHAPTER 41

Jasmuel's P.O.V.

Recitation on a rainy afternoon. Ang lamig-lamig. Hindi pa masyadong steady utak ko sa mga nangyari nitong nakaraang linggo. Kahit pa matagal na rin ang nangyari, sariwa pa rin sa akin yoon.

Ilang araw na rin kaming hindi nagpapansinan. Hindi ako sanay na hindi ko sila kinakausap. Hindi buo ang mga araw ko. Ang lamig ng trato namin sa isa't-isa. Marahil pare-pareho kaming may mga kasalanan. Pero mas higit ang kasalanan na nagawa ko sa kanila.

Hindi na rin ako nagkaroon magpaliwanag kay Melissa. Ang labas, ang sama kong tao. Ang sama kong kaibigan. Pero wala na rin akong magawa dahil nangyari na.

Ilang araw na rin akong sabaw sa mga klase ko. Kung anu-ano na pumapasok sa isip ko. Pero ni isa sa mga itinuturo sa amin ay wala. Labas-masok lang sa tenga ko. Natatabunan lahat ng pag-aalala ko pati na rin ng takot. Pasalamat ko na lang talaga at hindi lumabas sa media ang nangyari. Baka patay na ang career ko ngayon.

"Mr. Castelle!!" Bulyaw ng propesor ko kaya agad akong napatayo.

"Yes po." Tuwid na tayo kong sabi.

"Kanina pa kita tinatawag but you keep on daydreaming! Ano bang problema?? Kung hindi mo kayang pumasok sa klase ko, umabsent ka. Kung kaya mo, matuto kang makinig at maging estudyante." Sermon nito sa akin.

Napayuko na lang ako sa pagkakapahiya niya sa akin.

"Answer my question or else you'll get a five." She threw her question that I politely answer.

"Very good." She said.

"Thank you, ma'am."

"Next time siguraduhin mong nasa klase ang pag-iisip mo." Huling sabi nito at saka bumaling na sa iba ko pang kaklase.

Natapos ang klase at kasama kong naglalakad sina Jamie at Seb patungo sa cafeteria. Madami nang tao at puno ang mga lamesa. Hindi nababawasan ng tao dahil kasabayan nga naman ng lunch break ng lahat ng mga estudyante.

"Jas uuwi lang muna kami ni Seb kasi nagtext 'tong nanay ko pinapauwi na ako." Biglang sabi ni Jamie sa akin.

"Ha? Eh 'di ba may klase pa tayo pagkatapos nito?"

"Wala eh. Sabihin mo na lang sa prof natin kapag hinanap ako. Lagot ako dito kay nanay pag hindi ako umuwi eh." Nag-aalala na sabi niya.

"Iba kasi nanay nito magalit pag 'di mo sinunod." Singit naman ni Seb.

"Ganu'n ba? Oh sige-sige. Ako nang bahala." Sabi ko na lang sa kanila.

"Salamat Jas ha. Pasensya na kung hindi ka namin masamahan kumain."

"Ayos lang. Sige na at baka matampal ka ng nanay mo." Sabi ko at umalis na silang dalawa.

Naiwan akong mag-isa na nakatayo at nililibot ang paningin. Nadako ang paningin sa lamesa kung saan nakatingin din sa akin si Melissa kasama ang boyfriend niya na kumakain. Nakangisi itong nakatingin sa akin pero nang akmang ngingiti na ako sa kanya at bigla itong umirap at humarap sa boyfriend niya.

Bumalik na lang ulit ako sa paghahanap ng bakanteng lamesa pero wala talaga akong makita. Umalis na lang ako at naghanap ng hindi masyadong pinupuntahang lugar dito sa campus na 'to at doon na lang ako kakain.

Mataimtim kong ninanamnam ang biscuit na bitbit ko pagpasok kanina habang nagpapakabingi ako sa pinapakinggan kong kanta.

"Woooooh.. Wag na wag mong sasabihin. Na hindi mo nadama itong pag-ibig kong handang ibigay kahit pa kalayaan moooo..."

Dama-dama! Close eyes pa ako sa pagkanta! Pagdilat ko, may kasama na pala ako na isang medyo bagets na lalake. Napatanggal agad ako ng earphone at nahihiyang ngumiti sa kanya.