38

272 17 2
                                    

38: Fast

We went to a kid's play to meet her sister. Hindi ko mapigilan ang ngiti ko dahil sa mga maliliit at mga bibong bata. They seemed so happy. Well, playing ground makes them happy. I didn't get to experience it.

"Oy." Tumingin ako kay Crescent at sa batang kasama niya na nagtatago sa likod niya.

I looked at Crescent again. "She's just shy," she said while smiling. I waved to say hello.

"Ahh...hindi ko pa pala nasabi sayo, she can't hear," sabi niya. Hindi niya lang alam na matagal ko ng alam. I've also been a stalker at sana hindi na niya malaman pa.

Lumuhod ako para mapantayan ko ang bata.

Hi, I said with a gesture.

My name is Aurora, I said using my hands.

I saw her smile and she went closer to me. She also giggled.

Like a princess? She asked.

"Yes," sagot ko habang tumatango.

Tumayo ako at tumingin kay Crescent.

"See? She will like you." Nakangiti niyang sabi.

"Thank you," sabi ko.

Nakipaglaro lang kami sa kapatid niya. It was fun. Kahit nakakapagod habulin ang kapatid niya. I have never been this happy in my life. I mean I was happy when mom was still alive, but after she died, hindi ko na alam kung kailan ulit ako ngumiti at tumawa, ngayon lang.

Then we went out to grab a snack, we just orderded fries and milktea kasi yon ang gusto ng kapatid niya.

"Thank you for bringing me here," sabi ko. Napasilip naman ako sa likuran niya. May mga kumukuha ng litrato sa amin.

"Are you okay?"

I just nodded at her.

Paano pa kaya kung talagang sumikat siya. Siguro mahihirapan na akong kausapin siya o makasama siya.

"Oh...it will spill," sabi niya sa kapatid niya.

Crescent is really sweet. I love how she takes care of her sister. The love that she's giving.

"Rora."

Lumingon agad ako sa kanya nang tawagin niya ang pangalan ko.

"I love you," she said and I giggled.

"I love you too," sagot ko.





We went back to the University to attend our classes. Tapos hindi na kami nagkita nong uwian dahil may biglaan raw na kailangan niyang puntahan. I was sad at first pero I also need to understand. Kasi naman, gusto ko nalang palagi siyang kasama.

"Are you okay dear?" Napalingon ako kay Dr. Ramos.

"Opo," sagot ko.

"You're improving." Nakangiti niyang sabi.

"Thank you po," sagot ko.

Sabi rin niya na sasamahan niya ako dito, pero kilala ko si Crescent, marami talaga siyang ginagawa.

"But you look blue today," sabi ni Dr. Ramos. Pinili ko lang ngumiti.

I'm just missing her. Grabe, kanina ko palang naman siya nakasama ngayon, hinahanap hanap ko na siya agad. Namimiss ko nalang siya palagi hindi ko alam kung okay pa ba ito.

The Silent Canvas (GL)Where stories live. Discover now