My Immortal Daddy [Taekook]

part29: first friend

با احساس از کنترل خارج شدن خطوط انرژی درون رگ هاش، نفس لرزونی کشید و بازوش رو جوری فشرد که رد انگشت هاش روی پوست سفیدش نقش بستن.

نگاهی به جونگ کوکی که غرق خواب بود انداخت و پیشونیش رو با حرص به دیوار سنگی مقابلش کوبید.

دیگه باید پسر رو بیدار می کرد اما قبل از اون باید از این وعیت لعنتی خارج می شد.

با باز کردن مجراهای انرژی جونگ کوک و ترمیم بعضی هاشون بعد از گندی که موقع باز کردن کتاب زد فشار زیادی به خودش آورده بود.

بدنش هم تا همین الان خوب تحمل کرده اما بیشتر از دیگه...

دندون هاش رو روی هم فشرد و نگاهی به انگشت های لرزونش انداخت.

چرا باید به همچین وضعیتی می افتاد؟

از اون روز به بعد چمله ی -چرا من؟- درون ذهنش بالا پایین می شد اما به نتیجه ای نمی رسید.

انگشتش رو با لجبازی بالا آورد و درست زمانی که می خواست طلسم خاطره انگیزی که بهش فکر می کرد رو اجرا کنه صدای آروم و لطیف پسر چشم آبی رو شنید.

:«هیون..؟»

با صورتی عاری از احساسات اون لحظه اش به سمت جونگ کوک برگشت و به راه افتاد.

:«بالاخره بیدار شدی؟»

جونک کوک بدنش رو کش و قوسی داد:«عجیبه ولی حالم خیلی بهتره!یادمه بعد از بیرون اومدن از کتاب داشتم از بدن درد می مردم!»

هنوز هم کمی کوفتگی درون ماهیچه هاش احساس می کرد اما چیزی نبود که نشه تحملش کرد.

هیونجینی که خودش دلیل خوب شدن اون وضعیت بود ابرویی بالا انداخت و خودش رو بی اطلاع جلوه داد:«جدا؟خوبه حتما بخاطر قوی بودن بدنته.»

جونگ کوک لبخند کمرنگی زد و توی جاش نشست.

:«خیلی خوابیدم؟»

هیونجین کنارش نشست و دو انگشت روی نبض گردن پسر گذاشت تا انرژی جادوییش رو چک کنه.

:«نه بیشتر از چیزی که بدنت نیاز داشت.»

جونگ کوک نگاهی به صورت پسر روبروش که با چشم های بسته دستش رو روی گردنش می فشرد انداخت و سوالی که این مدت ذهنش رو درگیر کرده بود بصورت ناگهانی پرسید.

:«چرا موجود خوبی مثل تو برای کسی مثل اون کار میکنه؟»

هیونجین مثل برق گرفته ها چشم باز کرد و انگشت هاش رو عقب کشید.

برخلاف قدرت جادوگریش،دروغگوی خوبی نبود. به سمت دیگه ای نگاه کرد و با لحن بی احساسی جواب داد:«من موجود خوبی نیستم. چون پول خوبی میداد بهم.»

جونگ کوک با اخم هایی که درهم شده بود مچ جادوگر رو گرفت و باعث شد دوباره نگاهشون روی هم قفل بشه.