Φύλακας Άγγελος

Κεφάλαιο 80

Η Δανάη μπαίνει στο κτήριο δείχνοντας το πάσο που της έχει προμηθεύσει ο καινούριος της φίλος, αποφεύγοντας να δείξει την ταυτότητά της και παρακάμπτοντας την αιτιολόγηση της επίσκεψής της. Στριμώχνεται στο ασανσέρ και κατεβαίνει στον όροφο που την ενδιαφέρει. Νιώθει πως όλα τα βλέμματα των ανθρώπων που συναντάει στο πέρασμά της είναι καρφωμένα πάνω της, μα ξέρει ότι αυτό δεν ισχύει. Τα άτομα που εργάζονται εδώ είναι πολύ κουρασμένα για να κάθονται να ασχολούνται μαζί της.

- Παρακαλώ; την ρωτάει μια τυπική φωνή ξαφνικά.

Πριν προλάβει να αρθρώσει λέξη, παρεμβαίνει ο σύμμαχός της, και της δίνει το ελεύθερο να φτάσει στον προορισμό της, κλείνοντας της το μάτι παιχνιδιάρικα. Αν της έλεγε κανείς όταν τον πρωτοσυνάντησε πως η σχέση τους θα έφτανε στο σημείο να συνωμοτούν και να της κάνει και πειρακτικές γκριμάτσες, θα τον αποκαλούσε σίγουρα τρελό! Δεν το σκέφτεται άλλο, όμως. Έχει φτάσει στο γραφείο που θέλει. Χτυπάει απαλά την πόρτα, μα δεν ακούει καμιά απάντηση από μέσα. Κι όμως, είναι σίγουρη ότι το γραφείο δεν είναι άδειο. Παίρνει μια βαθιά ανάσα και γυρίζει το πόμολο.

Η πρώτη εικόνα που αντικρύζει στο άνοιγμα της πόρτας είναι ένας άντρας που στέκεται όρθιος και ψάχνει κάτι στην βιβλιοθήκη δίπλα σε ένα παράθυρο. Είναι εμφανές ότι δεν την έχει αντιληφθεί, δεν έχει καν ακούσει το χτύπημα στην πόρτα. Έχει στραμμένη την πλάτη του στο σημείο που στέκεται η κοπέλα, απορροφημένος από την αναζήτησή του.

- Καλημέρα! λέει η Δανάη κάνοντας αισθητή την παρουσία της.

Ο άντρας γυρνάει ξαφνιασμένος προς την μεριά της και, μόλις την βλέπει, κοκαλώνει. Η κοπέλα περιμένει υπομονετικά να της πει να περάσει, μα αφού βλέπει ότι εκείνος δεν μιλάει, παίρνει την πρωτοβουλία και προχωράει μέσα στο γραφείο, ενώ ταυτοχρόνως κλείνει την πόρτα πίσω της.

- Είμαι μια χαρά, ευχαριστώ, λέει σε απάντηση μιας ερώτησης που δεν έγινε ποτέ. Παρεμπιπτόντως, βλέπω ότι δεν ξανάφησες το μούσι να φυτρώσει. Να ξέρεις, χωρίς αυτό φαίνεσαι πιο νέος!

Ο άντρας εγκαταλείπει την αναζήτησή του και παίρνει την θέση του πίσω από το γραφείο του. Σταυρώνει τα χέρια του και κοιτάζει έντονα την Δανάη χωρίς, όμως, να πει λέξη. Η κοπέλα δεν ξέρει αν αυτή είναι κάποια τακτική εκφοβισμού που εκείνος συνηθίζει, μα δεν σκοπεύει να κάνει πίσω. Το σκέφτηκε πολύ πριν έρθει εδώ. Το χρωστάει στον εαυτό της να κάνει μια προσπάθεια.