တီတီတီ...
(ဖုန်းမြည်သံ)
ပင်ပန်းနေသောခင်သက်မွန်မှာ အိပ်မောကျေနသည်။
အချိန်ကာမနက် ၁၀နာရီရှိပြီဖြစ်သည်။
ကျောင်းတွင်မရောက်သေးသ၍ယွန်းဝတီမှ ခင်သက်မွန်အားဖုန်းဆက်လိုက်သည်။
"အသက် ဘာဖြစ်လို့မလာသေးတာပါလည်း နေများမကောင်းနေတာလား"
နောက်တစ်ခါဖုန်းဆက်ကြည့်ပါအုံးမယ်
တူး...တူး...တူးး
"အသက်ကလည်းဘာလုပ်နေလဲမသိဘူးဖုန်းလည်းမကိုင်ဘူး"
တစ်ယောက်ထဲဟိုသွားဒီသွားနှင့်ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်သွားလိုက်နှင့်ရူပ်နေသည်။
ထိုချိန်အနောက်ကနေ
"ဟိတ်!"
အနောက်ကနေလှမ်းအော်လိုက်သည့်အသံကြောင့်လန့်သွားသည်
"အာ...ဘယ်သူများလည်းလို့"
"ဟီဟီလန့်သွားတယ်ဟုတ်"
"မလန့်ပါဘူးဗျာ"
"အယ်...လိမ်နေပြန်ပြီ"
"ဟောမလိမိပါဘူးဗျာ"
ပြောရင်းဖုန်းတကြည့်ကြည့်နှင့်
"တစ်ခုခုဖြစ်နေတာလား မမ"
"အယ်လုပ်ပြီ မမ မဟုတ်ဘူးလို့ ဒီမှာ ဟောဒီမှာ ဝတ်ထားတာလည်းကြည့်ပါအုံးဗျာ မမ နဲ့တူလို့လားပြောပါအုံး"
တဟီးဟီးနှင့်သဘောကျနေသည့်လွန်ရောင်ခြည်တစ်ယောက်🙄
"ရယ်စရာပါလို့လားကလေးမ"
"အယ်...မဟုတ်ပါဘူးအဲလိူသဘောမျိုးနဲ့ရယ်တာမဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်းပြောတာလေးကိုသဘောကျလို့ပါ"
"ဟင်သဘောကျလို့"
"အင်း...ဘယ်လိုပြောရမလဲ ထားပါမနေ့က မုန့်လိုက်စားပေးလို့ကျေးဇူးပဲနော် မမ အယ် မဟုတ်ဘူး ကိုယွန်း"
"အဲလိုဆိုတော့လည်းမဆိုးပါဘူး မမ မဟုတိရင်ပြီးတာပါပဲ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ဒါနဲ့...အားလားဟင် အားရင်လေ ကန်တင်းဘက်တစ်ခုခု....."
"ဟိတ်!!ယွန်း"
အပြေးအလွှားရောက်လာသည်ခွန်သော်တာ တစ်ယောက် ယွန်း ဆိုသည့်နာမည်သာ ထွက်ပြီး အမောစို့နေသည်
YOU ARE READING
//လွန်တာပေါ့မောင်ရာ// (On going)
Romance~~~ဝဲတက်လာတော့ မျက်ရည်များနဲ့ အသံဝဲဝဲတို့မှာ ဆုံးရူံးရမှာကို ကြောက်နေတဲ့ ကျွန်မ အသံတွေ ကျွန်မ မျက်ရည်တွေကို မောင်က ဂရုမစိုက်~~
