~~ညနေစောင်းနေပြီမို့ ယွန်းဝတီ တစ်ယောက် မွေးနေ့ပွဲသွားရန် ခင်သက်မွန် ကိုလာကြိုနေသည်
“မမရေ”
“အော် သမီး ယွန်းဝတီ ဝင်ခဲ့လေ”
“ဟုတ်ဒေါ်လေး”
“နင်မမ ပြင်နေလို့နေမှာ ခုနကမှ အခန်းထဲဝင်သွားတာဆိုတော့”
“ဟုတ်ရတယ် ဒေါ်လေးစောင့်နေလိုက်မယ်”
“အေအေ အရမ်းညက်မနှက်စေနဲ့နော် သမီးတို့”
“ဟုတ်ကဲ့”
~ယွန်းဝတီ တစ်ယောက် ထိုင်စောင့်ရင်း နွယ် နဲ့တွေ့မှာကိုစဉ်းစားရင်း စိတ်ရူပ်နေသည်
“မောင်”
“ဗျာ”
ဆိုကာ ခေါင်းမော့၍
~အနက်ရောင် ကြိုးသိုင်း ဖိနပ်လေးနှင့် ဂါဝန်အတိုတို့ကာ လှပကျော့ရှင်းနေသောခန္ဓာကိုယ်ကိုပေါ်လွင့်ေစသည် ထိုအအဝတ်တို့ကိုတောင် သဝန်တိုချင်စရာ~
“မောင် အသက် လှလား”
“မောင်”
“ဗျာ...ဗျာ”
ယွန်းဝတီတို့ခမျာ ခင်သက်မွန် တို့ရဲ့အလှကိုမျောပါသွားတော့ ပြန်ထူးရမှန်းတောင်မသိရရှာ
“လှလားလို့ဆို”
ကာ တစ်ပတ် လှည့်ပြလိုက်ကာ နောက်ကျောဘက်က ကြက်ခြေခတ်ပုံစံနှင့် ကြိုးသိုင်းစီစီရီရီများ
“အသက် ဘာလို့ အဲတာဝတ်လာတာလဲ နောက်မှာ အသက် ပေါ်နေပြီ”
“အဲတာလား အဲတာစတိုင်လေ မောင်ရဲ့”
“မောင်စိတ်မဝင်စားဘူး အသက် အဲတာပြန်သွားလှဲချည်"
“ဘာလို့လဲမောင်ရဲ့ ဒါဒီလိုပဲဝတ်ရတာလေ"
“မောင်မသိဘူးလို့ မောင် သဝန်တိုတယ် အဲအကျီတွေက အသက်ပေါ်နေရာယူလွန်းတယ်”
ကျွန်မရယ်မိသည် ကလေးကုလားကျလို့ တကယ်ပါ သဝန်တိုစရာမရှိ အကျီကို သဝန်လာတိုနေလေရက်။
“မောင်ကလည်းနော်”
“လုပ်ပါနော်နော် တစ်ခြားဟာသွားလှဲလိုက်ပါနော်နော်
STAI LEGGENDO
//လွန်တာပေါ့မောင်ရာ// (On going)
Storie d'amore~~~ဝဲတက်လာတော့ မျက်ရည်များနဲ့ အသံဝဲဝဲတို့မှာ ဆုံးရူံးရမှာကို ကြောက်နေတဲ့ ကျွန်မ အသံတွေ ကျွန်မ မျက်ရည်တွေကို မောင်က ဂရုမစိုက်~~
