AlGon🌼🤍

Gururuna Düşman/6

Keyifli okumalar, bol satır arası yorum yapmayı unutmayın lütfen💙🌼🦋

--------------------🍃------------------

"Alaeddin, evladım!" diyen Bala oğlunun boynuna atıldı hemen. 

Gonca, tüm heybeti ve dik duruşuyla atının üzerinde dururdu hâlâ. Sırma olarak tahmin ettiği hatundaki bakışlarını çekerek tek seferde indi atından. Yavaş ve kendinden emin adımlar ile Alaeddin'in yanından geçerek atasına doğru gitti. Alaeddin, giden hatunun arkasından baksa da Gonca onu pek umursuyor gibi görünmezdi. Hatta Osmanoğullarını görmez gibi dururdu. 

Sırma, Gonca'nın üzerindeki bakışlarını bir türlü alamazdı. Gonca'yı gördüğü an yüreği ezilir gibi olmuştu. Hatunu bu denli güzel de beklemezdi, Alaeddin'in onun yanında gülümsemesini de. Oysa o bu saraydan girende Alaeddin'in yüzündeki bahar yerini kışa bırakmış, gülücükleri soğuk birer toprağa dönmüştü. "Gurursuza bak hele, bir de utanmadan saraya gelir. Yüzsüz!" dedi Sırma sinirden kasılan çenesi ile.

"Kızım..." dedi Yakup yumuşak bir sesle. Gülümseyip eğilerek babasının elini öptü Gonca. Kızına sıkıca sarıldı Yakup. 

Babasından ayrılan Gonca anasına döndü. Dimdik dururdu saadet hatun. Yüzündeki gururlu ifadeden anlaşılırdı ki kızının kurtulacağına olan inancını heç kaybetmemişti. Sert bir huyu vardı Saadet hatunun. Duygularını pek belli etmeyi sevmezdi, ne olursa olsun dik dururdu. Gonca anası gibi yetiştiğini imdi fark ederdi. Ketumluğu, bir şey olanda kuyruğu dik tutma çabası, yıkılmayıp pes etmeyerek devam etme hırsı... Anasının elini öpüp sıkıca sarıldı Gonca. 

"Pek güzelmiş maşallah" diye fısıldadı Nilüfer, yanındaki Fatma'ya. 

"He ya, heybetini gördün mü? Kim der ki esir düşmüş. Pek kuvvetli biri maşallah" dedi Fatma da fısıldayarak. 

"Şşş" diyerek kendi arasında konuşan kızları susturdu Malhun. 

"Güzel değil midir Bala ana?" diyen Fatma anasının ters bakışlarına rağmen konuşmaya devam ediyordu. 

Bala, Gonca'daki bakışlarını Malhuna çevirdi. "Valla ne yalan diyeyim, ay gibin parlar. Maşallah denildiği kadar varmış" dedi Bala. 

"Belli ki Alaeddin de siz gibi düşünür" diyen Malhun başı ile Gonca'ya bakmakta olan Alaeddin'i işaret etti. 

Alaeddin çaktırmadan Gonca'ya bakmaya çalışıyordu zira ilk defa bu kadar sırıtırken görüyordu onu. Gonca'nın yüzündeki gülüşü gördükçe buz tutan yüreği erirdi sanki. Yıllar sonra huzuru hissederdi. Yüzündeki gülüşten habersiz Gonca'ya bakıp iç çekti Alaeddin. Tam o vakitte Gonca'nın da gözleri Alaeddin'e doğru kaydı. Ufacık bir tebessüm ile Alaeddin'e bakan Gonca hemen kaçırdı bakışlarını. Alaeddin daha geniş bir şekilde sırıtmıştı ki işittiği ses ile eriyen yüreği tekrar buz tuttu. Sırıtışı yüzünden akıp gitti. 

"Hoş gelmişsin beyim" diyen Sırma, yalancı bir mutluluk ve sevinçle Gonca'nın yanından geçerek Alaeddin'in önünde durdu. Gonca'nın yanından geçerken küçümseyen bakışlarını atmayı da ihmal etmemişti. 

Alaeddin'in eline yönelen Sırma buna fırsat bulamadan elini yüreğine koyarak selamladı onu Alaeddin.

Alaeddin'in eline uzanacak olan elini çekerek dik durdu Sırma. Alaeddin'in gözlerinin içine kırgınlık ve öfke karışımı duygularla bakıyordu. 

"Hoş gelmişsin Alaeddin evladım" dedi Mahmud bey. Elini yüreğine götürerek selamladı onu Alaeddin. 

Bütün keyfi kaçmış, huzur gitmişti. Dün geceden bu yana canının acısına rağmen yaşadığı o huzurlu vakitler birer düş gibi gelirdi ona. Düş bitmiş Alaeddin gerçekliğe dönmüştü.