Yorum yapıp beğenmeyi unutmayın lütfen 🥰🌼
Keyifli okumalar✨
------------------------🌼-------------------------
Orhan'ı tez odasına taşıtan Alaeddin gerekli tetkikleri yaptıktan sonra ağabeyinin zehirlendiğine kanaat getirdi.
"Ağabeyim zehirlenmiştir ana!" dedi odanın dışına çıkıp.
Bala elini ağzına kapadı.
"Sen ne dersin oğul?" Deyu sordu Malhun. Beti benzi atmıştı.
Alaeddin: "Ağabeyim bizden farklı bir şey yiyip içti mi?" dediğinde Malhun'un aklına şerbet geldi.
"Şerbet! Orhan demirhindi şerbeti istemişti! Bi o farklıydı sofrada" dedi gözünden tek damla yaş akarken.
"Tez o bardağı bana getirin!" deyu buyurdu Alaeddin. Fatma, ağabeyinin lafını ikiletmeyerek bulup geldi bardağı. Ağabeyine uzatanda elleri titrerdi.
Alaeddin odaya girip şerbeti inceleyende şerbetin zehirli olduğunu gördü.
"Bu şerbet zehirlidir Malhun ana!" dedi bir hışım dışarı çıkarak.
"Olamaz..." diye fısıldadı Holofira, gözlerindeki yaş durmak bilmezdi.
"Na-nasıl olur oğul bu? Ben şerbetin yanından heç ayrılmadım. Bir vakit Bala'nın yanına giden de bizim hatunlar oradaydı."
"hatunlar şerbete yaklaşan biri oldu mu?" dedi Bala, aşhanedeki hatunlara dönerek. Hepsi kafasını iki yana salladı.
Malhun aklına gelenle hızla başını kaldırdı ve doğruca Gonca hatuna baktı.
"Sen ettin!" dedi önce sessizce. Sonra haykırdı ve Gonca hatunun üzerine atılmaya çalıştı. "Sen ettin!"
Gonca hatun neye uğradığını şaşırmıştı. Yalnız da değildi, orada olan herkes oldukça şaşkındı.
"Haddini bilesin Malhun hatun! Hangi cüretle kızıma böyle bir iftirayı yakıştırırsın!" dedi Şahperi.
Aykız hızla Gonca'nın önüne geçerek öldürücü bakışlarını osmanoğullarının üzerine dikti. Eli pusatında tetikte bekledi.
Sabah beri Fatma'nın yanında olup ona destek olan Gülce, söz konusu Gonca olanda Fatma'nın kolundan çıkıp Aykız'ın yanında yerini aldı ve o da Gonca'nın önüne geçti. Esma'nın hiç bir şey yapmaya niyeti yok gibiydi zira izlerken pek bir keyif alıyordu.
"Malhun sakin olasın hele. Anlayalım evvel ne olduğunu" Ortalığı yatıştırmaya çalışan Bala'yı dinlemedi Malhun.
"O etti derim size! Bir o hiç çıkmadı aşhaneden! Bala'nın yanından aşhaneye varanda bir o vardı orada!"
"Kendine gelesin Malhun hatun! Ben ne deyu böyle bir şey edeyim?" dedi Gonca kendine gelerek. Pek çok şey yaşamıştı imdiye kadar lakin ilk defa bir iftiraya maruz kalıyordu. Yük olup bindi yüreğine bu iftira. Bakışlarını Alaeddin'e çevirdi usulca. Medreseli inanır mıydı bu iftiraya?
'Elbette inanacak Gonca! Bir tarafta anası durur iken diğer tarafta imdi tanıdığı sen durursun. Elbet anasına olan inancı ağır basacak!' dedi Gonca'nın iç sesi. Alaeddin'e baktığında da onu suçlayan bakışlar beklemişti bu yüzden ama yoktu.
Ne olduğunu anlamak için kaşlarını çatarak bir etrafa bir elindeki zehirli şerbete bakıyordu.
"Malhun ana, yeter!" diye gürleyen Alaeddin ile Malhun durdu. "Bu ettiğinin ağabeyime heç bir faydası yoktur. Ağabeyime şifa gereklidir. İmdi, o şifayı etmek içün de zehir. Ben bu bardaktakini kullanırdım lakin bu yetmez. Baysungur!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AlGon🌼🤍
Historical Fiction"Aklına pek güvenme yani Alaeddin, bir güzelin gülüşüne bakar yitirmen" Diyen Orhan'a baktı Alaeddin... Etrafı kasıp kavuran Moğol, gözünü bu defa da Türk'ün son sığınağı, bel kemiği olan iki güçlü türk beyliğine dikti. Bizans Türk'ü Anadolu'dan at...
