Never Been Hurt || A New Life

Episode 24. "It's over, princess."

Herkese merhabaa! Bölümü yayınladım ve hemen sonra sildim çünkü elim yanlışlıkla yayınla tuşuna gitti ve bölüm daha bitmemişti. Eheeh.

Whatsapp konusundaki katılımlarınız için çok teşekkür ederim. 23 kişiyiz ve herkes 40 yıllık arkadaş gibi. Birbirini tanımayan insanları bir hikayenin böyle bağlaması çok güzel bir şey. 

Hadi bakalım, Good For You'nun çıkması şerefine bölüm şarkımız Good For You olsun.

İyi okumalar, Prensesleer! ♥

Bölüm 24. "Bitti, prenses."

Sürdüğüm cipin tekerleri, gürültüyle çakıl taşlarını ezerken, bulanan midemi yatıştırmak için yanağımı ısırdım. Giydiğim bol gömleğin karnımı belli etmeyeceğini umuyordum zira Lily denen donanımlı sürtük, sürtük olduğu kadar zeki bir kadındı da.

Derin bir nefes alıp cipten aşağı atladım ve boş araziye kısa bir göz gezdirdim. Henüz kimse gelmemişti. Sırtımı arabanın kapısına dayayıp beklemeye başladım.

Zayn, bana ve kızına -bebeğin kız olduğunu düşünüyordu- bir zarar gelmesin diye yol ayrımında arabayı bir bekleme tesisine park etmişti. İşim bitince oraya sapasağlam bir şekilde gidecektim.

Siyah botumun ucu ile çakıl taşlarını döverken karşıdan 3 tane siyah son model araba yaklaştı. İlk önce korumaları sonra da Lily arabadan indi ve ellerini giydiği siyah ceketin cebine koyup bana yaklaştı.

"Dosyalar hazır mı, güzel bayan?"

Bu kadının bana karşı kullandığı güzel kelimeler hoşuma gitmiyordu zira bunu tamamen nefretinden ve beni sinirlendirmek için yaptığından oldukça emindim. Haksız da sayılmazdı çünkü o bana güzel kelime kullandıkça, damarlarımda kan yerine sinir pompalanıyordu.

"Evet," dedim son derece umursamaz bir tavırla. Rahattım çünkü Zayn ile dersimize önceden çalışmıştık. Dosyalar sahteydi ve dosyaları nasıl aldığım ise tam bir uydurmaydı.

"Sevgili kocan, bu kadar önemli dosyaları sana vermeyi nasıl kabul etti?" dedi alayla ama bu sefer ifadesinde bir gariplik vardı. Bir şeyleri biliyormuş gibi. Ürpersem de bunu belli etmemeye çalıştım ve olabilecek en rahat tavır ile gülümseyip "Cazibeme yenik düştü," dedim. "Güzel bir gece sonunda, dosyaları incelemek için istedim ve o yaşanan gecenin o kadar etkisindeydi ki, ikiletmeden dosyaları bana verdi." Yüzüme bir süre baktıktan sonra kahkaha atmaya başladı. Olduğu yerden ileri bir kaç adım gitti. Neden güldüğünü idrak etmeye çalışıyordum.

"Zayn Malik için zeki bir adam derlerdi," dedi ve ekledi. "Anlaşılan aşk O'nu herkesten aptal bir insan haline getirebiliyor." Piç bir şekilde gülümseyip "Yaşınız bu kadar ileri olmasaydı, size uygun birini bulup aşk ile aptallaşmanın ne demek olduğunu anlamanızı sağlamak isterdim," dedim ve işaret parmağımı kaldırıp "Ah, bir dakika," diye ekledim. "Sizin gibi ileri düzeyde sahtekara, kendini bilmeze ve daha ne kadar kötü özellik varsa sahip olan birine katlanacak adam henüz yeryüzüne gelmedi." Evet. Arabell 1 - Lily 0.

Güldü, samimiyetsiz sürtük. "Tatlım," dedi yavaşça. "Haddinden büyük laflar etme." Dediğine aldırmayıp arabanın kapısını açtım, torpido gözüne uzanıp dosyaları aldım ve ona uzattım. Dosyaları alır almaz cebinden bir çakmak çıkarıp dosyaları tutuşturdu ve onları çakıl taşlarının üstüne attı. "Bunlara artık ihtiyacım yok."

Ne demek istediğini anlamaya çalışırken "Adamlarım, kocanın arabasını ilerideki yol ayrımında görmüşler ve tesisteki kafeterya da kocanı otururken görmeleri de pek geç olmamış." Yutkunamadım. "Bitti, prenses. Sana kimseye söyleme demiştim ama sen bu küçük sırrı aramızda tutamayıp üçüncü bir kişi soktun. Öldüreceğim kişiyi." Güldü ve devam etti. "Bu gece evine git ve kocana veda et. Yarın sabah O'nu sağ bulamayabilirsin." Göz kırptı ve arabasına doğru yürümeye başladı.