සමහර තුවාල හොද වෙලා කියලා හිතුවත් තාම ඒවා ඇත්තටම හොද වෙලා නෑ . පිටින් කැලලක් විතරක් හිටලා තිබුනත් ඇතුලෙන් ඇතුලෙන් තුවාලෙ තාමත් අමුයි . ඉදලා හිටලා සියුම් වේදනාවක් දෙනවා .
අදටත් මගෙ උපන් දිනේට මන් වෛර කරනවා නෑ වෛර කරනවා නෙවෙයි මන් කැමති නෑ .
හේතුව මගේ අතේ තාමත් නොමැකී තියෙන ඒ තුවාල කැලැල් .
මට අද වගේ මතකයි .
"ඔව් මම ඒ මිනිහට වෛරකරනවා .. මන් එයා එක්ක කතා කරන්නෙ මට සල්ලි ඕනේ නිසා විතරයි " කියලා වහලෙ උලු උඩ යන්න කෑ ගහපු විදිහ .
මන් හිතුවා ඒ වචන එයාව රිද්දලා එයාව හදයි කියලා .. ඒත් නෑ .. ඒකෙන් උනේ ... රිදවන්න හිතාගෙන විතරක් කියපු වචන එයාලා විශ්වාස කරපු එක .
මගෙ තාත්තා. අදටත් මායි තාත්තයි අතර තියෙන්නෙ හරි දුර සම්බන්දතාවක් . හරියට මීටරේ පරතරේ වගේ .
මගෙ තාත්තා බොනවා . බිව්වට පස්සෙ එයා හැසිරෙන්නෙ ආත්මයක් නැති ගානට . අනේ කවදාවත් අම්මටවත් මට වත් අතක් උස්සලා නෑ . ඒ උනාට බිව්වට පස්සෙ හැසිරෙන විදිහ මාව තරහා ගැස්සුවා . මට පිලිකුලක් ඇති කරා . මට ඕනා උනේ එයා බේබදු කමෙන් මිදෙනවා බලන්න උනත් ඒක කවදාවත් උනේ නෑ .
ඒ වෙනුවට උනේ මට පසු තැවීමක් වගේම ඉස්සර ආසම දවස පේන්න බැරි දවසක් වුන එක වගේම දකින පාරට රිදවන කැළල් කීපයක් ඉතුරු වුන එක විතරයි .
මට ඕනෙ උනා අලුතෙන් පටන් ගන්න . මාත් තාත්තත් අතර තියෙන හිස්තැන නැති හරි ලග බැදීමක් . මට මග ඇරුන ආදරේ උනුසුම අලුතෙන්ම කෙනෙක් ගෙන් හොයා ගන්න . කොච්චර හෙව්වත් මට තාම කෙනෙක් හම්බුනේ නෑ.. මන් බලාගෙන හිටියා කවුරුහරි කෙනෙක් ..මට ඇත්තටම ආදරේ කෙනෙක් එනකන් ..ඒත් මට තවටත් එහෙම කෙනෙක් හම්බුනේ නෑ ..
බලන් ඉදලම මහන්සී ඇත්තටම .ඒත් මොනවා කරන්නද ලැබීම තියෙන්නත් එපැයි. ඒක රිදෙනවා . ඇත්තටම ඒක ගොඩක් රිදෙනවා .
.
.
මන් උන්නෙ රතුපාට ලංගම බස් එකේ ජනේලෙ අයිනේ ශීට් එකේ ඉදගෙන . ජනේලෙන් එන හුලගට මගේ කොන්ඩේ මූණ පුරා විසිරෙනවා .
YOU ARE READING
ELORA
Non-Fictionමගදි වෙදදුරන් මුණ නොගැසුණු ගමනකදි තවත් පලුදු වුණ හදවතක් මට තිබේ ... . . . . "ප්‍රශ්නේ කියන්නෙ මේ පාර අපිට king ලා දෙන්නෙක්ම ඉන්න එක නේ ." "නෑ ප්‍රශ්නේ තමයි මේ පාර king ලා දෙන්නෙක්ට එක qeen කෙනෙක් ඉන්න එක ."
