CHAPTER 10

42 0 0
                                    

Chapter 10

"Okay lang po, aunt."

Aunt welcomed me at the kitchen, but she was too busy right now. She usually prepare our breakfast but for today, she was sorry that she couldn't do it for us.

A smile from her says that she's okay. Nagtungo ako sa dining para kumain na. Mukhang ako nalang yata ang kakain ngayon.

"Tasha, kain na. Pasensya ka na, hindi na kita masasamahan. Marami pa kasing inutos sa akin ang antie mo e."

Dumating si Makmak na may maraming dala at animo'y abala rin sa paligid. Binigyan ko siya ng isang tango at malumanay sa ngiti.

Tiningnan ko ang paligid at hinanap ang presensya niya. "Tulog pa si Kiefer?"

Mabilis siyang umiling. "Naku, kanina pa iyon lumabas. May pupuntahan sila ng mga kaibigan niya."

Hmmm, akala ko ba lalabas kami ngayon? Napatingin tuloy ako sa oras. Ten na ahh, late na naman ako sa breakfast.

Saang lupalop na naman iyon napadpad. Baka makalimutan niya ang lakad namin mamaya.

Ang kulit pa naman no'n kagabi at atat akong pasamahin tapos bigla siyang mawawala.

After my late breakfast, I headed back to my room to kill some time. Wala naman akong makausap e, abala ang mga tao rito.

"Ang talented naman ng mga nakakasama ko, wala ako sa lugar."

Kanina ko pa iniistalk ang page ng grupo nina Kief. Hanggang ngayon ay nawiwindang pa rin ako sa mga nalalaman ko.

Ang haba na talaga ng pinagsamahan nila at maraming alaala ang kanilang nababaon kasama ang grupo at gumaggawa ng mahal nilang gawain.

Talented pero grabe rin naman iyong pagod nila niyan. Paano kaya nila napagsasabay ang talento sa pag-aaral.

Habang nag sscroll ako, biglang nag pop up iyong GC namin. My goodness, hanggang ngayon hindi ko pa rin maintindihan kung paano ako napasok dito. Ako lang ata naligaw dito, hindi ko sila maintindihan e.

Nahihiya akong mag seen paminsan-minsan dahil baka kausapin nila ako't wala akong masagot.

Pero ngayon, sa hindi sinasadya, napindot ko agad ang chat head pagka pop up pa lang kaya no choice at naseen ko na.

The conversation was so long that I couldn't understand a thing. Mabilis ko itong inexit at saka muli itong tumunog.

Hindi ko muna sineen ulit. Naku, they've already seen my name there, sana hindi nila iyon pansinin.

Natulog nalang ulit ako habang naghihintay mananghalian.

"Kiefer's still out, hija. Just wait for him to get home."

Lunch time. Kiefer is still not here and he isn't eating with us. I took a sigh because of it.

"Why? Is Kiefer busy right now? Does he have schedules?" Dad suddenly asked.

I glance back at aunt curiously. "None I guess. He just have to meet his friends and talk about stuffs." Aunt shrugged.

I don't understand her, but whenever Kiefer's out, especially at times of having events or what, I think he's meeting his colleagues and talks something important.

Like I said, we are somehow different. Kung hindi man siya makakarating sa pinag-uusapan, okay lang din na hindi ako lumabas ngayon.

After lunch, tumambay muna ako sa sala para magpahinga saglit dahil busog pa ako.

I've decided to take a look back at the conversation since it went silent when I woke up.

Mahaba ulit ang conversation kaya hindi ko na binasa pa dahil hindi ko naman maintindihan.

Solely HerWhere stories live. Discover now