CHAPTER 7

29 0 0
                                    

Chapter 7

"Okay ka lang?"

I blinked twice when Dome faces me with a worried expression. I immediately looked away from him.

Damn, was I stunned infront of him? I can't help it. I was just trying to take a closer look to satisfy my guts. I pursed my lips. I had a big feeling that it was him.

"Oy, anong nangyari sa'yo? Okay ka lang?" ulit nitong tanong.

Nataranta ako kaya mabilis ko siyang nilingon. "Y-yeah, I'm fine." At mabilis ko ring iniwas ang tingin.

Shit, I don't want to look at him, he remembers me the night we were standing side by side while looking at the fireworks. I hope he won't notice me.

Tumingin nalang ako sa ibang side kung saan wala siya habang hinihimas ko ang magkabilang balikat sa sobrang lamig na.

"Ito, gamitin mo muna." Nagulat ako nung inabot ni Dome sa akin ang hoodie na suot niya kanina.

Tiningnan ko iyon at nagdadalawang isip pa. Napatulala ako saglit doon bago ko siya titigan sa mata para tanggihan pero nagpumilit siya.

"Okay lang talaga. Hindi naman ako nilalamigan, napahimas lang," rason ko.

Nakakahiyang magsuot ng damit ng isang taong hindi ko naman masyadong kilala lalo na't lalaki pa ito.

Iniwas ko nalang ang tingin para hindi na siya magpumilit pa. I bit my lip and tried to fight this cold.

"Okay lang kayo rito?"

Sabay kami napalingon kay Kiefer nung lumapit ito. I wasn't able to answer when Dome suddenly talked.

"I think we need to go. It's getting late and colder, she might get sick."

My eyes widened by those sudden words. Kiefer's eyes narrowed a bit, making me feel guilty. Bakit parang kasalanan ko. Hindi na nga ako nagsalita e, hmp.

"Sige, sa tingin ko mukhang kailangan na rin natin."

Umalis si Kiefer at nagtungo sa ibang mga kasama namin. Kitang kita ko ang pagkunot ng mga noo nila na animo'y naputol ang kasiyahan.

Naglakad sila papunta sa amin nang may kakaibang itsura.

"What? It's too early pa, why are you in a hurry?"

Biglang tanong ni Klea kay Kief nang makarating ito sa aming harapan. I bit my lower lip when Dome and Kiefer glance at me for awhile.

Shit, I feel like I became a burden again, though I didn't say anything.

"Hindi ba kayo napagod o kaya'y nilalamig manlang? Masarap pa sanang gumala pero mukhang hindi ito ang tamang oras para doon."

Nagulat ako nung biglang dumaldal si Dome at nakipagsagutan pa sa kanila. Well, he was calm but he said many things.

Klea suddenly pouted and looks at me. "Mukhang hindi rin gusto ni Tasha na umuwi nang maaga ohhh, 'di ba?"

Ahh shit, ako na naman nakita. I pursed my lips. "Y-yeah, we can still s-stay." I smiled a bit. Nakakahiya naman kasing tumanggi e.

Their smile brightens up and ears clapped with joy. They shared their happiness with me but suddenly, someone interjects.

"Sige ka, Klay. Masisira ang kutis mo niyan kapag napuyat ka. Itulog mo na iyan, sayang skincare, 'te."

My nostrils flared when Dome suddenly changed his tone and made it a soft one.

Even the boys are laughing after recovering from that sudden shocked. Girl, that was so crazy. He made us all laugh here.

Solely HerWhere stories live. Discover now