Solely Her

CHAPTER 3

Chapter 3

"Baka kasama niya mga kaibigan niya, busy iyon ngayon e."

I asked Makmak about Kiefer. Saan na naman kaya ang pinsan kong iyon.

He's washing the dishes so I feel like we can't talk properly. I wanted to distance myself from him but he talked again.

"Ang ganda ng fireworks kagabi 'no? Alam mo bang biglaan lang iyon. Nagulat nga rin kami e, hindi naman kasi sila nagpapaputok tuwing Fiesta."

Napangiti ako ulit nang maalala ang gabing iyon. The fireworks was sudden but it was perfect.

"Ang layo mo naman sa amin kagabi. Hindi ka na namin tinawag kasi nagfa-fireworks na. Wala ka tuloy kasama no'n," nakabusangot nitong saad.

Tinawanan ko ang naging reaksyon nito ngunit unti unting nawala ang mga ngiti ko nang maalala ko ang kaganapang nangyari kagabi.

Nagbalik sa aking alaala ang lalaking katabi ko. Nakakapanibago ngunit nakapagtatakang nakaramdam ng kapayapaan ang puso ko sa tabi niya. 

Marahil masaya lang ako. Fireworks with city lights, who wouldn't feel peace just by watching it.

"May kasama naman ako nung gabing iyon," pabulong na sagot ko. Sobrang hina at sinigurado kong hindi niya maririnig.

"May sinasabi ka?" Natauhan ako nung bigla siyang bumaling sa akin.

"Ahhh w-wala. Sabi ko, oo nga sayang pero okay lang naman ako no'n," mabilis na sagot ko.

Napatulala ako saglit at inalala ulit ang gabing iyon. I don't know why it feels weird to me.

Siguro dahil first time kong maka-encounter ng gano'n kaya ganito ako.

Aside from unknown people, men's presence would also put me in fear. And as much as possible, I try to avoid them.

Ngunit nung gabing iyon, hindi ko alam kung bakit sa kanyang paglapit ay nakaramdam ako ng kapayapaan.

"Oy, 'couz, tulala ka riyan. Anong iniisip mo?"

I got startled when Kiefer suddenly came beside me. He was busy looking for something and I couldn't talk to him.

"Kip, pa-inom kami ahhh." And another one came behind me, this time, I was shocked to see his friends.

"Halikayo! Ba't kulang kayo? Nasa'n ba si Nik?"

Umalis ako sa tabi nila dahil nagsipasok sina Red.

Wala akong nakausap dahil may ginaggawa pa si Makmak kaya naisipan kong lumabas nalang muna at dito ako dumaan sa kusina para malapit lang.

Nadaanan ko ang makukulay na bulaklak mula sa aming malaking hardin, at hindi ko mapigilang hindi tumigil upang amuyin at hawakan ang mga ito.

Minsan kapag nag-iisa ako, dito ako nagpupunta. Pakiramdam ko kasi may mga kasama pa rin ako sa paligid kahit wala naman talaga.

"Oh, Nik, naa na diay ka. Naa si Kiefer diri." (Oh, Nik, nariyan ka na pala. Nandito si Kiefer)

Nagulat ako sa boses ni Makmak na tila bang may ibang kausap. I was too late to face them 'cause the guy totally left the place.

A curiousity builds in my mind. He just call a different name, and I think I haven't seen that guy.

"Oh, Tasha, saan ka pupunta?" I entered the house.

I searched at somewhere. "Ahhhh sa'n si Kiefer?"

His face wondered. "Nasa sala pero paalis iyon ngayon, kasama niya mga kaibigan niya."