🚫Kitabımızda ➕18 sahneler bulunmaktadır rahatsız olacaklar için önceden bilgilendirme 🔞‼️
Eğer bize bir şans verirseniz kendinizi hikayemizin içinde bulacaksınız lütfen bir iki bölümü okuyup geçmeyin sabırla bizi takip edin ❤️
*Hikayemize ortak ol...
Kafamı kaldırıp karşımdaki yabancı gözlere ilk defa baktım
Araf Emiroğlu..
Acı kahve gözlerindeki öfke okunuyordu
"Gözlerime baktın?" Dedi şaşkınca
Hiçbir şey söylemeden onu izlemeye devam ettim
"Ezel konuş artık bir şey söyle!" Diye bağırdı
"Söyleyeyim" dedim sakince ve Araf'a doğru yaklaştım.
"Sen adın gibi Arafsın.. Belirsizsin cennet ve cehennemin arasındaki ince çizgisin." Diye bağırdım
"Ama sana yemin ediyorum! Benimle belirsiz değil sadece cehennem olacaksın!" Diye bağırıp tüm öfkemi kustum
"Ne desen boş sen artık Ezel Emiroğlusun ve ölene kadar da öyle kalcaksın" dedi Araf ve buz gibi soğukluğunu yanımda bırakıp gitti..
Bu Mardin o kadar çok acı görmüştü ki o kadar ölüm.. Bu sefer de benim acımla yanıyordu Mardin hiçbir şey yaşayamamış oluşuma bir kere daha yüz üstü bırakılışıma ağlıyordu..
Yağmurun altında sessizce bekliyordum bu yağmur ne benim içimin yangınını söndürebilirdi ne de Mardin'in günahlarını
"Ezel!" Diye bağırdı beni tek terk etmeyen parçam
"Dinçer" dedim titreyen sesimle
Dinçer hemen bana doğru koşup sıkıca sarıldı daha fazla kendimi tutamayıp gözyaşlarımı serbest bıraktım.
"Hop hop sen Mardin'in gizli koruyucu meleğisin, ağlamak yakışmaz sana" dedi ve gözyaşlarımı sildi
"Haklısın hadi gidelim ve kızları benim gibi olmamaları için kurtaralım." Dedim
Dinçer ile gideceğim zaman duyduğumuz silah sesi bizi yerimize çiviledi
"BENİM KARIM HİÇBİR YERE GİTMEYECEK!"....
CANLARIM BU DİĞER KİTABIM MAHZA
OKUDUĞUNUZ KESİT DE TANITIMIMIZ
BİRKAÇ BÖLÜM MAHZA VE MAVİ BÖĞÜRTLEN BİRLİKTE YAZILACAK OKUMANIZI TAVSİYE EDERİM EMİN OLUN ORADA DA ÇOK EĞLENİYORUZ
TEŞEKKÜRLER
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
