MAVİ BÖĞÜRTLEN

10.Bölüm

"Hoş geldin" dedi tam ona cevap verecekken telefonum çaldı , kayıtlı olmayan bir numaraydı hemen açtım ve duyduklarım ile içimi bir hüzün kapladı......
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🥰

Instagram hesabımız: @mavi_bogurtlen_1

Tiktok hesabımız:_mavıbogurtlen_

.......................🤍.............................
"Merhaba Beliz hanım ben polis memuru Sadi Akkaya , inceleme altında olan evinizin incelemesi bitti maalesef bir sonuç bulamadık ama araştırmayı bırakmayacağız.Siz istediğiniz zaman evinize dönebilirsiniz."dedi içimdeki hüzün geçmiyordu,ailemin katili bulunamamıştı üzüldüğümü fark eden Araz "Ne oldu,neden yüzün düştü"diye sordu ağlamamak için zor tutuyordum kendimi "Polis aradı evimizde inceleme bitmiş ama hiçbir şey bulamamışlar" dedim ağlamaklı bir ses tonuyla ve daha fazla dayanamadım gözümden birkaç gözyaşı döküldü,Araz başparmağı ile gözündeki yaşları sildi "Şşş ağlama,bir gün bulunacak bunu yapanlar ,evine beraber gidelim ister misin?" Dedi başımı evet anlamında salladım ve bana uzattığı elini tuttum odadan çıktık asansöre bindik ve arabaya ulaşmıştık.

Araz kapıyı açtı ve benim binmemi bekledi, ön koltuğa yerleştim ve kemerimi taktım Araz da arabaya bindikten sonra arabayı sürmeye başladı yol boyunca ikimiz de konuşmadık araba bir anda durunca geldiğimizi farkettim ama bir dakika ben Araz'a adresi söylememiştim ki nasıl biliyordu evimizi "Araz ben sana adresi söylemedim sen nasıl bildin evimin yerini" diye sordum şaşkın bir ses tonuyla "Beliz biz babanla birkaç kez toplantıları sizin evinizde yapmıştık oradan biliyorum hatta senin bana kendi adını söylediğin gün de senin adını, kim olduğunu hep biliyordum." Dedi ona dönerek "Neden bana bildiğini söylemedin" dedim ,
gülümseyerek "Senin kendini tanıtman hoşuma gitti." Dedi daha fazla uzatmadan evin kapısına doğru ilerledik.

Çantamda asla yeri değişmeyen anahtarımı çıkardım ve kapıyı açtım.Önce ben hemen arkamdan Araz eve girdi, evimiz artık annemin yaptığı böğürtlen reçeli kokmuyordu, bana yabancı olan bir koku kaplamıştı tüm evimi ben eve bir daha gelmek istemiyordum ama başkası da yaşasın istemiyordum daha ne yapacağıma karar vermediğim evimin içini gezmeye başladım.

Bana lazım olacak eşyaları ayırıp yeni evime götürecektim, annem ve babamdan hatıra kalacak bir şeyler vardır diye üst katta bulunan yatak odasına ilerledim, baktım Araz peşimden gelmiyor ayakta durmuş bana bakıyordu "Araz sen de benimle gel" dedim ve ilerlemeye devam ettim. Yatak odasına girdim Araz beni kapının pervazına yaslanmış bir şekilde bekliyordu tüm albümleri bir poşetin içine topladım onları yanıma alacaktım ve geçen evdeki albümde bulduğum fotoğraftaki notun devamını arayacaktım,

Yanıma almak istediğim her şeyi almıştım tam odadan çıkacakken Araz içeri doğru girdi ve duvarı itmeye başladı "Araz ne yapıyorsun,duvarı neden itiyorsun" diye sordum bana cevap vermek yerine yaptığı işine devam ediyordu bir anda duvar açıldı ve içinden bir kasa çıktı şaşkınlıktan bir Araz'a bir duvarın içine saklanmış kasaya bakıyordum. Böyle bir kasanın bizim evimizde ne işi vardı, babam neden hiç bahsetmemişti bize Araz'a doğru dönüp "Araz nasıl anladın bunu,polisler nasıl bulamadılar" diye sordum "Beliz bu çok özel bir kasa aynısından ben de kullanıyorum o yüzden anladım,polislerin bulamaması çok normal bunu anlamak için ya üreticisi olacaksın ya da kullanacaksın" dedi bizim evimizde bu kadar özel bir kasada saklanacak ne olabilirdi "Araz benim bunu açmam lazım ama şifresini bilmiyoruz nasıl olacak bu" diye sordum Araz hemen telefonunu çıkartıp birini aradı "Mehmet, bana bizim evdeki kasanın aynısının şifresini kıracak birisi lazım bulabilir misin?" Dedi ve karşı tarafı dinlemeye başladı "Tamam sen söyle buraya getir sonra ben onu kasanın olduğu eve getiririm." Dedi ve telefonu kapattı "Hallettim bir iki güne açarız" dedi ona sarıldım "İyi ki varsın , hep yanımdasın ,hep bana yardım ediyorsun sen olmasaydın şimdi bu eve gelemezdim, bu kasayı bulamazdım iyi ki yanımdasın"dedim