The Unwanted Omega (BxB)

Chapter 7

Nagising ako nang gabi na.Masakit ang aking palapulsuhan at dibdib.Nanginginig rin ang aking mga kalamnan sa katawan.Ni hindi ko masyadong maramadam na nakahiga ako sa kama dahil nanakit ang aking likuran.Kahit ang aking paghinga animo'y kay bigat.
Mahina akong napahugot ng hangin at pinilit ang sariling ikilos pakaliwa nang mapansin ko ang apat na bulto ng mga tao sa tabi ng aking kama.I blinked.

"Anong ginagawa niyo dito?"tanong ko nang makilala ang mga ito.

"Ilalayo ka namin dito."mahinang sambit ni Tiya Anne.Hawak nito ang bag kong may laman ng aking damit.
"Wala dito si Sir Bryce dahil umalis siya kagabi para puntahan ang ama niya.Hanggang ngayon hindi pa siya nakakabalik kaya pagkakataon na namin itong ilayo ka dito."naguguluhan akong napatingin sa kanila isa isa pero ang malungkot lang nilang pag ngiti ang naging sagot nila sa akin.
"Kagabi noong mawalan ka ng malay ilang oras kang nerevive dahil hindi na nagreresponse ang katawan mo.Mabuti nalang dahil kusang tinanggap ng katawan mo ang pheromones ni Sir Bryce bago siya umalis.Ibinilin ka niya sa amin na babantayan ka pero..."naluluhang ngumiti sa akin si Tiya Anne."Malapit kanang manganak.Hindi namin alam kong anong oras,mamaya ba o bukas kaya kailangan ka naming ilayo dito.Dadalhin ka namin sa Metran City.Nakahanda na ang inarkila naming sasakyan natin sa pag alis natin dito."

"Pero paano..."hindi kuna natapos pa ang sasabihin ng muli siyang magsalita.

"Hindi pa dito nakakabalik si Sir Bryce.Sinabi niyang babalik din siya kaagad kagabi pero hanggang ngayon hindi na siya nakakabalik.Sinabihan nalang kami ng doctor na ilayo ka namin dito nang walang dahilan."Peke akong ngumiti as my heart sting."Siguradong may nangyari sa kanya sa Mansion ng ama niya.Kailangan ka naming ilayo dito.Delikado ang sitwasyon mo ngayon dito.Paano kapag pumunta dito ang Ama ni sir Bryce.Mapapahamak kalang kaya maghanda ka.Aalis tayo."dali dali akong binuhat ni Knite habang si Door at window ay tinulungan si Tiya Anne na dalhin ang iba ko pang mga gamit.Hindi ako naka imik kasunod nang mahina kong pag ubo na may kasamang malapot na likidong lumabas sa aking mga labi.Nagsimulang manubig ang aking mga mata as I looked at them.Kita sa mga mata nila ang takot na hindi ko masabi kong para sa ano.Kahit ako natatakot narin.Ni hindi kuna alam kong saan ko ilulugar ang nararamdam ko sa ngayon.Parang gusto kunang sumuko pero hindi pwede.

"Yung tracker sa batok ko,sasabog ito kapag makalayo ako dito..."nanginginig kong sambit.They blink.Halos sabay iyon bago sila nagkatinginan.

"Tracker?Sa pagkakaalam ko hindi 'yon tracker.It was your heartbeat monitor."utas ni Window.Heartbeat monitor?Para sa ano?

"Tama na 'yan.Magsikilos na kayo."saad ni Tiya Anne bago siya naunang naglakad.

My heartbeat monitor?Hindi kaya'y matagal na niyang alam ang nararamdaman ko?
Napakagat ako nang pang ibabang labi.He decieve me.
All of those time.He know.Iyon siguro ang dahilan kong ba't matagal pa bago niya ako puntahan sa bahay kubong iyon.

"Magpakatatag ka Aivan.Para sa mga anak mo lumaban ka."mahinang sambit ni Door sabay punas sa aking mga labi.Uminit ang gilid ng aking mga mata.He hate me.Sa una palang noong nagkatagpo ang landas namin he already hate me.Ang sakit.

"Okay kalang?"Knite asked.Napakagat ako ng pang ibabang labi as I nod.

"O_kay lang ako."sabat ko kasabay ng luhang pumatak sa aking kaliwang mata as we exited in the basement.

Paglabas namin ay hindi na sila nagpaligoy ligoy pang magmadali.
Tahimik at mahina ang bawat pagtapak ng mga paa nila palabas ng mansion.Napakatahimik na sa buong paligid.Wala ng tao maliban sa aming lima.Ako na buhat ni knite at sila naman ni Tiya Anne, Door at Window ay nauna na.Sa likurang bahagi kami ng Mansion dumaan nang pawang nagmamadali.Ramdam ko iyon dahil sa kilos at pagkabalisa nila.Malungkot na gumuhit ang aking mga ngiti nang hawakan si Knite sa kanyang braso.