"အြန္း ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ Yeolသာ အဆင္ေျပေအာင္ေနေနာ္....."
နွစ္ေယာက္သား ဘာမွ စကားထပ္မေျပာမိ။
Beakကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ကာ Chanyeol တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္သည္။နွစ္ေယာက္လံုး က်ဆင္းခ်င္ေနသည့္ မ်က္ရည္မ်ားကို ထိန္းထားလ်က္........
မ်က္စိေရွ႕ကေန ထြက္သြားတဲ့ ကားေတြကို ၾကည့္ကာ Beak ၿပံဳးျပေနမိသည္။Yeolသာ သူ႔ကို လွည့္ၾကည့္ရင္
သူၿပံဳးေနတာေလးဘဲ ျမင္ေစခ်င္သည္။က်ဆင္းေတာ့မည့္ မ်က္ရည္မ်ားကို ထိန္းရင္း အပီျပင္ဆံုး ၿပံးေနလိုက္သည္။
"Beak"
Kyungsooအသံေၾကာင့္ Beak လွည့္ၾကည့္လိုက္သည။
"Chanyeol ေသခ်ာေပါက္ ဒီကို ျပန္လာမွာပါ .....မင္းယံုေပးပါ"
"အြန္းးးငါYeolကို ယံုပါတယ္....ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲ မသိတဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုဘဲ မယံုတာ"
"ကံၾကမၼာဆိုတဲ့ အရာကိုေတာင္ Chanyeolက ေျပာင္းလဲမယ့္အေကာင္ပါ အဲ့တာေၾကာင့္ အရမ္းစိတ္မပူနဲ႔.....ဒါဆုိ ငါလဲ သြားေတာ့မယ္ေနာ္"
"အြန္း ဂရုစိုက္ သြားအံုး"
Kyungsooထြက္သြားတာနဲ႔ သူ ေဆးခန္းထဲ ဝင္လိုက္သည္။
"Beak ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"ငါ ဒီမွာ ခဏေနခ်င္တယ္ kai "
"အြန္း ဒါဆိူ ငါ ျပန္လုိက္မယ္......တခုခုဆို ငါ့ကို ေျပာေနာ္"
Kaiကို ေခါင္းသာ ၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
Yeolရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြရွိေနတဲ့ အခန္းေလးကို သူေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ငါအတၲႀကီးမိၿပီ Yeol....
.ငါ့စိတ္ထဲ အခု ျပန္လာပါေစလို႔ေတာင္ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။
အခုမွ ထြက္သြားတာ ဆိုပင္မယ့္ ျမန္ျမန္ျပန္လာေပးပါ Yeol.........
Beakရဲ႕ စိတ္ထဲ သူတို႔နွစ္ေယာက္ျခားထဲ တစ္ခုခုက စည္းျခားေနသလို ခံစားရၿပီး သိပ္ကိုဝမ္းနည္းေနသည္။
သူ႔ဘဝထဲက Yeolအၿပီးပိုင္ ထြက္သြားမွာ သူေၾကာက္ပါသည္။
Beak ေရာက္တတ္ရာရာေတြးရင္း Yeolရဲ႕ အိပ္ယာေပၚ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
ဒုန္းးးးးဒုန္းးးးဒုန္းးးး
တံခါးကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ျပင္းထန္စြာ ထုေနတဲ့ အသံေၾကာင့္ Beak လန္႔နိုးသြားသည္။မ်က္လံုးကို ေသခ်ာပြတ္ကာ အသံစြင့္မိေတာ့ အိမ္ေရွ႕ပင္.....
Ep...23
ابدأ من البداية
