Zawgyi
Chanyeol တစ္ေယာက္ အေရွ႕က ေကာ့ေကာ့ ေကာ့ေကာ့ သြားေနတဲ့ beakhyunေနာက္ကို အထုတ္ေတြနဲ႔ လိုက္ရသည္။ ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝး လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးမွ ၿခံေလး တစ္ခုဆီ ဝင္ရေတာ့သည္။ ၿခံတံခါးအေပၚေဘာင္ေလးကို Beakhyunက ေအးေဆး ဝင္သြားလို႔ ရပင္မယ့္ သူကေတာ့ ေခါင္းေတာ္ေတာ္ငုံ႔ရသည္။
Chanyeol ေဘးပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အိမ္ေလးကို အကဲခတ္မိေတာ့ သူအိမ္နဲ႔ ယွဥ္ရင္ေသးတယ္ ဆိုပင္မယ့္ ေသေသသပ္သပ္ေလးျဖစ္သည္။ ၿခံထဲမွာ ကြက္ပ်စ္ေလး တစ္ခုရွိၿပီး ၿခံေထာင့္ေလးမွာလဲ ပန္းအိုးေလးေတြ စိုက္ထားသည္။
"အဖြားေရ.....အဖြားေရ....."
Chanyeol သူ႔ထက္၂ႏွစ္ႀကီးတယ္ ဆိုတဲ့ ေပါက္စရဲ႕ အသံေၾကာင့္ အထုတ္ေတြ ခ်ကာ နားပါ ပိတ္ပစ္လိုက္ရသည္။
ၿပဲလိုက္တဲ့ အသံ......
"အဲ့မွာ ထိုင္အုံး ငါ အဖြား သြားေခၚအုံးမယ္"
Beakhyunက ကြက္ပ်စ္ဆီ ေမးေငါ့ျပရင္း အိမ္ထဲဝင္သြားသည္။ သူလဲ ေညာင္းကိုက္ေနတဲ့ ေျခေထာက္ေၾကာင့္ ကြက္ပ်စ္ ေပၚထိုင္ကာ အေညာင္းေျဖေနလိုက္သည္။
"ဟဲ့ ဘယ့္ႏွယ့္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္ေနတာလဲ "
"အဖြားကလဲ နမ္းခ်င္လို႔ကို "
"အယ္ ဒီကေလး နံနံေစာ္ေစာ္နဲ႔ ဖယ္စမ္းပါ ...ေအာ္ ဧည့္သည့္ပါတာလား"
ခနေနေတာ့ အဖြားတစ္ေယာက္နဲ႔ beakhyun ျပန္ထြက္လာသည္။ ခုနက အဖြားဟု ေအာ္ေခၚေနတာေၾကာင့္ beakhyun အဖြားျဖစ္မွန္း သိလိုက္သည္။ အဖြားျဖစ္သူကို ဖက္ၿပီး နမ္းရႈံ႕ေနတဲ့ beakhyunကို ၾကည့္ၿပီး သူအားက်ခ်င္သလို ေတာင္ ျဖစ္သြားသည္။
"ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ အဖြား ကြၽန္ေတာ္နာမည္ Park Chanyeolပါ"
"ေအာ္ ေအးပါကြယ္ ထိုင္အုံး အဖြား မုန႔္ေလး သြားယူေပးမယ္"
" ရတယ္ အဖြား ...သြားယူမေနနဲ႔ သားအခု သူ႔ကို ႐ြာလူႀကီးအိမ္ သြားပို႔ေပးမွာ"
အဖြားရဲ႕ ေလာကြက္လုပ္ ပ်ဴငွာမႈကို ကန႔္ကြက္သူက Beakhyun ပင္။ အဖြားကို သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းထိုးတာေၾကာင့္ beakhyun ၿငိမ္သြားရသည္။
"ခနနားပါအုံး ေကာင္ေလးၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းလာတယ္ ထင္တယ္ အဖြားအိမ္ေရာက္ၿပီးမွေတာ့ တစ္ခုခုစားသြားပါကြယ္"
