The Temptress' Karma | Completed

Chapter 20

The bell rang, and everyone eventually tailed our teacher outside the room for lunch.

Natawa ako habang nakatingin sa aking cellphone at saka sumandal sa aking upuan, hindi matigil sa pagngiti.

Me:

Why not? May gagawin kayo? Hindi kayo sa cafeteria kakain? Saan kung ganoon?

Me:

Answer me!

Me:

Keogh!

But the latter did not even reply even a dot. Naaaliw na ibinulsa ko ang aking cellphone. Sunod ay naramdaman ko ang paglapit sa akin ng dalawa mula sa aking likuran.

"You seem in a good mood." puri ni Ellias at sinilip pa ang ngiti ko.

I pursed my lips and shrugged my shoulders, still smiling. "I am always in a good mood."

"Ehe..." hagikgik ni Eury. "hmm, may improvement na ba?"

"Improvement?"

Pinagalaw niya ang kaniyang kilay at nanunuksong ngumiti. "You, and... you know."

Napanguso ako, kumunot ang noo sa kaniya, my cheeks suddenly feel hot. "Wala ha."

She roared with laughter, pointing her fingers at my face. "Just look at her, blushing! I don't think I will ever get used to that."

"H-Hindi ah!" tanggi ko.

Ellias took a mirror from my table, itinapat sa aking mukha. "What do you call that then?"

Hinawi ko ang kamay nito at tumayo. "Ewan ko sa inyong dalawa. Kumain na kayo, may pupunta lang ako."

"Saan ka pupunta! Hindi ka pa nag-lulunch!" pigil ni Eury.

I snickered and grabbed my wallet from my bag. "Magla-lunch nga." ani ko at nagtatakbo paalis ng room.

Bumili ako ng pagkain na good for two people sa cafeteria. Masyadong maraming tao kaya natagalan ako. Pagtapos roon ay agad akong nagtungo sa ICT bulding. May ilan akong nakasalubong na papunta palang siguro sa cafeteria, they're probably got just dismissed?

Na-over time na naman pala sila. Iyon kasi ang naririnig ko sa ibang mga ICT student. May isa raw teacher na mahilig mag-overtime palagi. And worst, sometimes humahaba daw ang oras ng klase nila kasi halos i-kwento na noong teacher ang kaniyang talambuhay sa mga studyante nila.

Umakyat ako ng second floor nang makarating ako. May ilang mga studyante na nakakalat sa pasilyo. And as far as I remember, nasa bandang dulo ang room nina Keogh, kaya agad akong nagpunta roon, ignoring the calls from some random guys.

Nang makarating ako, natigilan ako nang may marinig na may nagdi-discuss parin sa room nila. Napatingin ako sa aking relo at nakitang dapat ay nagla-lunch na.

Kita mo nga naman.

Nagpunta ako sa labas ng room nila, hinanap si Keogh sa loob. After roaming my eyes inside, I found him at the back, katabi niya iyong Marijoy.

Parehas silang tutok sa unahan at nakikinig katulad ng iba. Pinanood ko si Keogh na bahagyang gumalaw upang buklatin ang notebook na nasa armchair niya. I caught a sight of a yellow thing above his armchair, and my lips lifted when I saw his sketchpad.
 

I took my phone out and sent him a text message. Kaya pala hindi ito nag-reply, may klase pa.

Me:

So hindi pa kayo dini-dismiss?

Binalik ko ang tingin sa huli at nakitang nakatingin parin siya sa unahan. Napanguso ako, muling nagtipa.

Me: