ငါတို့ပြိုင်ဘက်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ သဘောတူညီချက်က ဘယ်မလဲ?(ဘာသာပြန်)

အခန်း-၁၁၁ ခန့်မှန်းချက်များနှင့် နည်းလမ်းရှာဖွေခြင်း။

စုဟွိုက်ကျူး၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှ သွေးများ စီးကျလာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်နှင့် လော့ယွီသည် 'ကျစ်' ဟု အသံပြုကာ သူ့ကိုတွဲရန် ရှေ့သို့ လှမ်းလာခဲ့သည်။

"မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား? အချစ်ကူကို တကယ်ပဲ ဖိနှိပ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ဘူးလား?"

စုဟွိုက်ကျူးက တိုးလျသော လေသံဖြင့် ဖြေးညှင်းစွာ ပြောသည်။

"ငါအဆင်ပြေပါတယ်။ မင်း ငါ့အနားကို အရမ်းမကပ်သင့်ဘူး။ ငါ့အခြေအနေအရ ...... ငါထိန်းချုပ်နိုင်မှုကို ဆုံးရှုံးလွယ်တယ် ...... ငါပြင်းထန်လာတဲ့အခါ ဘယ်သူ့ကိုမှ အသိအမှတ်မပြုနိုင်တာမျိုး ဖြစ်သွားနိုင်တယ်......"

ထိုစကားကိုကြားတော့ လော့ယွီက ဟွန့်ကနဲ နှာမှုတ်လိုက်သည်။ သူက လက်ကိုမြှောက်ကာ စုဟွိုက်ကျူး၏ မျက်ခုံးကြားနေရာကို ငွေအပ်တစ်ချောင်းထိုးစိုက်ခဲ့သည်။

"*ဟိုင်ပေါအာက ဒီမှာ မရှိဘူး။ ငါမင်းကို ခဏထိန်းထားပေးမယ်"

(*ဟိုင်ပေါအာ <ပင်လယ်လှိုင်းကလေး> ကုရော့ဟိုင် အတွက် နာမည်ပြောင်)

ထိုနာမည်ကိုကြားတော့ စုဟွိုက်ကျူးက မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"သူ့ကို ဒီလိုခေါ်ဖို့ မင်းကို ဘယ်သူက ခွင့်ပြုလိုက်တာလဲ?"

လော့ယွီက ဆို၏။ "မင်းအသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ? မင်းရဲ့သားတောင် အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်တော့မယ်။ မင်းက နာမည်ပြောင်လေးတစ်ခုကို မောင်ပိုင်စီးထားချင်နေတုန်းပဲ ...... မင်းဒီလောက်ထိ သူ့ကိုဂရုစိုက်နေရင် ဘာလို့...."

စုယန်နှင့် ကုဖေးတိ၏ ခြေသံများ နီးကပ်လာသည်ကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့် လော့ယွီသည် အကြောင်းအရာကို အဆုံးသတ်ပြီး စုဟွိုက်ကျူးအား တိတ်တဆိတ် အပ်စိုက်ကုထုံး ပြုလုပ်ပေးခဲ့သည်။

ကုဖေးတိက ခဏတာ စဉ်းစားနေပြီးနောက် မေးလာ၏။

"အကြီးအကဲရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ကူအဆိပ်ရှိတာလား?"

စုဟွိုက်ကျူးက သူ့ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သော်လည်း တုံ့ပြန်ခြင်း မရှိခဲ့ပေ။