Bölüm 9

36 4 1
                                    

Sakura

Bugün o gündü, Sasuke'den özür dileyeceğim gün. O kadar heyecanlıydım ki düşüp bayılabilirdim. Çünkü onu kaybetmekten korkuyordum. O benim her şeyimdi. Ne kadar kabul etmek istemesem de ona aşıktım. Keşke daha önce fark etseydim ona aşık olduğumu. Belki şu anda böyle bir durumda olmaz, birbirimizin yüzüne korkmadan bakabilirdik.

Ben bunları düşünürken arkamda el hissetmemle hızlı bir şekilde oraya döndüm. 

"Sasuke, ben de seni bekliyordum-"

Olamaz onun burada ne işi vardı. Sasori.

Sasuke

Sakura'nın iyi olup olmadığına bakmak için ortak salona doğru giderken Sakura'nın dibindeki Sasori'yi gördüğüm anda kafama resmen kaynar sular düşmüştü. Neden Sakura'nın yanındaydı ki şimdi.

"Sasuke, ben de seni bekliyordum-" Ve en kötüsüyse Sakura'nın arkasındakini ben sanmasıydı.

"Sasuke mi? Onu neden bekliyorsun ki Sakura? Aranızda ne var?"

Sakura'nın yüzündeki ifade her şeyi açıklıyordu. Şok olmuştu çünkü Sasori'yi burada beklemiyordu. Acele edip yanına gitmiştim. Sakura'nın önüne geçip Sasori'ye kızgın bir şekilde bakmaya başlamıştım.

"Git buradan. Seni istemiyor işte." Bana inanmıyormuş gibi bakıp Sakura'ya yaklaşmaya çalıştı. Ben engel olduğumda ise bana kaşlarını çatmaya başlamıştı.

"Seni hatırladım. Sen şu partide Sakura'yı ağlatan elemansın." O anları hatırlamamla moralim bozulmaya başlamıştı. Kafamı sallayıp bu kötü anılardan kurtulmaya çalıştım. Sakura'nın gözleri beni bulduğunda ona gülümsedim. Bana karşılık vermişti. Onun gülümsemesini o kadar uzun zamandır görmüyordum ki. Gülümsediğini görmek beni çok rahatlatmıştı. Maalesef bu rahatlama kısa sürdü çünkü Sasori konuşarak bu güzel anı bozmuştu.

"Sakura, gel güzelim. Seni bu yaratıktan kurtarayım." Sensin o yaratık.

Ama beni şaşırtan bir cevap duymamla yüzümde bir sırıtış belirmişti. "Hayır! Seninle hiçbir yere gelmiyorum. Sen de benimle birlikte bir yere gitmiyorsun." Sakura'nın önüme doğru geçip söylediği cümlelerdi bunlar. 

Sasori'nin yüzü, Sakura'ya her zamanki gibi bakışlarından şeytani bir bakışlara dönüşmüştü. Hızlı bir şekilde Sakura'ya vuracağı sırada bileğini sertçe tuttum. 

"Aklından bile geçirme." Bakışlarım adeta onu eritmek istiyormuş gibiydi. 

Bakışları bileğini tuttuğum elime kaydı sonra bana dönerek ekledi. "Yoksa ne olur?" Ona tam cevap vermek üzereydim ki Sakura, Sasori'ye sert bir tekme atmıştı. Yere kapaklanan Sasori sersemlemiş gibiydi. Doğrudan Sakura'ya bakıyordu.

"Kimse sevdiklerime küstahça davranamaz." Sasori ayağa kalkıp Sakura'ya yaklaşacağı sırada arkadan iki kişinin çıkıp Sasori'nin kollarından tutması bir olmuştu. Bunlar Lee ve Naruto'ydu. Sakura zafer kazanmışçasına gülümseyip Sasori'ye yaklaştı. "Yoksa ne olacağını gördün mü güzelim." Suratının ortasına yumruk atıp Sasori'yi uzaklaştırmalarını izledi.

Ne yani bunların hepsi birer rol müydü? Sakura'nın şaşırması, sanki buraya geleceğine haberi yokmuş gibi gözükmesi. Hepsini Sasori'ye bir tuzak olması için yapmıştı. İşte benim kızım.

"Sakura..." Yavaşça arkasına arkasına döndü ve gözlerimiz buluştu. Bizim kelimelere hiçbir zaman ihtiyacımız olmazdı. Ne demek istediğimizi gözlerimizden anlardık. Ama bu sefer, bu olmamıştı çünkü gözleri tüm duyguları içeriyordu.

"Sasuke..." Uzun bir aradan sonra ilk defa adımı söylemişti. "Ben... ben-" Gözünden bir damla yaş akmasıyla hızla yanına gittim ve onu kollarımın arasına aldım. Vakit kaybetmeden bana karşılık vermişti. 

"Shh... geçti. Seni çok özledim." Bana daha sıkı sarılarak kafasını göğsüme yasladı. "Ben çok özür dilerim. O şekilde davranmamalıydım ve-" 

"Önemi yok. Benim de o şekilde davranmamam gerekirdi. Anlaştık mı?" Yaşlarla dolu gözleriyle bana bakıp kafasını sallamıştı. Alnını öpmek için biraz eğildiğim sırada Sakura kafasını yukarı kaldırıp dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Geri çekildiğinde kıkırdıyordu.

"İlk adımı her zaman sen atamazsın Uchiha." Kıkırdamaya devam ederken bu sefer de ben onun dudaklarını öpmüştüm. "Öyle mi dersin Haruno?"Birbirimize gülümseyip bu anın tadını çıkardık.

........................................................................

Uzunnnn bir aradan sonra yeni bir bölüm. Bölümü toparlamam biraz uzun sürdüğü için hemen atamadım. Sonlara doğru yaklaştığım için nasıl yazacağımı düşünüp duruyordum. Neyse umarım bu bölümü beğenmişsinizdir. Sizi çok seviyorum.

Gizli Görev (Sasusaku)Where stories live. Discover now