💥B.16 Tavşan Kod

117 27 1
                                    

...Ardından kolunu kızın beline sardı arkadan. Araca yönledirip binmesine yardım etti. Kız koltuğa otururken Alex'e döndü.

" Onu koruyamazsanız tek tek bulurum sizi."

Dedi ve geri çekildi. Eric çatık kaşlarla kapattı kapıyı. Ardından hızlı adımlarla öndeki adamın yanına binip oturdu. Saniyeler sonra hareket eden minibüsün arkasından baktı adam.

" Hoşçakal ukala kız."

Minibüsünün garajdan çıkışını izledi gözden kaybolana kadar.

Ellerini ceplerine sokup bir süre daha öylece bekledi.

" Alpo."

" Hımm."

" Hadi gidelim."

" Nereye? " derken adamın gözleri hâlâ minibüsü gördüğü son noktadaydı.

" Sezai müdür bekliyor."

" Evine gitti dersin."

" Ne? Yine kızacak."

" Eve gidiyorum ben. "

Diyerek arkasını dönüp arabasına yöneldi.

Israr etmedi Cenk. Kendi haline bıraktı. İki gündür olanlar canını sıkmıştı belli ki.

Alparslan arabasını bulup uzaktan kumanda ile açıp direksiyona geçti. Motoru çalıştırıp gaza bastı. Neydi hissettiği ağırlık yada tuhaflık.

Daha da yüklendi gaza. Hızla çıktı garajdan. Binanın önündeki trafiğe karışıp sürmeye devam etti. Eli sıkı sıkı tuttuğu direksiyonda, gözü trafikte ama aklı Nisan'daydı.

Ne yapacak. Nasıl alışacak o gorillere. Kızı koruyabilecekler mi. düşüncesi çıkmıyordu zihninden.

Yumruğu sıkarak sinirle geçirdi direksiyona.

Ne vardı sanki yanında kalsaydım! Diye hırladı. Önce zorla kızın yanına veriyorsunuz sonra zorla yanından alıyorsunuz. Sizin yapacağınız işin...

Sezai müdürün arkasından saydırıyordu. Bir yumruk daha attı direksiyona. Vitesi büyütüp biraz daha bastı gaza.

Yol boyunca dalgın kullandı arabayı. Görmediği kırmızı ışık yüzünden bir ara kaza atlattı.

&

Geçen dakikalar sonunda İzmir'in lüks yerlerinden birinde olan güvenlikli sitedeki evine geldi. Güvenliğin açtığı kapıdan geçip aracını parkederek indi. Kilitleyip oturduğu binaya girerek asansöre yürüdü. Şuana kadar düşüne düşüne başına ağrı girmişti artık. Gelen asansöre binip dairesinin olduğu katın düğmesine basıp beklemeye başladı. Dakika geçmeden durdu asansör. İndi ve dairesine yürüdü. Cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı açıp içeriye girdi. Elindeki anahtarı vestiyere attıktan sonra ayakkabılarından kurtuldu.

Direk banyoya yöneldi. Kalbinde ki musluğu sıcağa ayarladı. O ısınırken saatine baktı 10 a gelmişti. Kolundaki saati, telefonunu ve silahını çıkartıp lavabo mermerinin üzerine bıraktı. Ardından kıyafetlerini çıkarıp kirli sepetine bastı. Bir kaç gündür çektiği stresin ve yorgunluğun üzerine iyi gelecekti bu duş.

Derin bir nefes alıp verdikten sonra duşun altına girip gözlerini kapattı. O anda aklına yine Nisan ile vedalaştığı an geldi. Belli etmemeye çalıştığı üzüntüsü ve buğulu gözleri...

Numaracı. Dedi.

Gözleri kapalı şekilde bir süre suyun altında kaldı. Zihnini boşaltmaya çalışıyordu. Cezası bitmiş ukala kız gitmişti. Ama içindeki sıkıntı bitmiyordu. Aklı sürekli kızdaydı.

BAKICI ( İzmir )( TAMAMLANDI ✔️)Where stories live. Discover now