BAKICI ( İzmir )( TAMAMLANDI ✔️)

💥B.7 Saldırı ve kaçış

Yeni bölüme hoşgeldiniz canlarım.
Beğeni ve yorumlar itina ile alınır.
Hatalarım varsa affola.
Keyifli okumalar dilerim.

Ş.25

Bir saat sonra iki adam takım elbiselerle odanın içinde ve hazır şekilde kızı bekliyorlardı. Az sonra odasının kapısı açıldı ve kız göründü.

Alparslan büyüyen gözleriyle karşısındaki kıza bakakaldı. Yapılı saçları, makyajı, üzerindeki şık elbisesi ile şuana kadar gördüğü kıza hiç benzemiyordu.

Kız bir elinde gümüş renkli çantası diğer elinde beyaz kürk şalı ile kapıya yürürken gidebiliriz dedi ve kapıdan çıktı. Hemen arkasından da iki adam.

Asansöre bir kaç adım kalmıştı ki birden durdu kız. Hızla arkasını döndü. Panikle,

" İzmir'i unuttum! "

Alparslan anlamaz şekilde baktı. İzmir derken ne demek istemişti. İzmir lakaplı talihsiz kişi kendisi değilmiydi.

" Tavşanım. Annemin hediyesi. Odamda kaldı. Alıp geliyorum hemen."

diyerek geriye dönerken Alparslan

" Tavşanın adı İzmir mi! "

Dedi hem şaşkın hem kızgın.

" Evet. " diyen kız pis bir gülümseme ve bakış atarken Alparslan kapattığı gözleriyle sabır çekiyordu. Duyduğu kıkırtıyla Cenk'e baktı. Kahkaha atmamak için zor tutuyordu ortağı kendini.

" Cenk şimdi sana bir dalarım, bütün sinirimi senden çıkarırım. "

" Ne var oğlum ya.
Ben mi dedim sana taktığı ismi tavşana da taksın diye. "

" Yemin ederim gıcığına yapıyor! Beni delirtmek için."

Kız hızlı adımlarla odaya dönüp şifreyle açtığı kapıdan içeriye girerek bir dakika olmadan elinde beyaz peluş tavşanla çıktı. Kapıyı hızla kapatıp iki adamın yanına geri döndü.

" Gidebiliriiiz." derken elindeki tavşanı yanağına dayayarak yürüdü asansöre.
Açılan kapıdan binip elindeki tavşanını severek bekledi asansörün hareketinin bitmesini. Bu sırada iki adamın gözü kızda ve tavşandaydı.
Kollarını göğsünde birleştiren adam düz sesiyle,

" Neden o aptal oyuncağa İzmir adını koydun. "

Dedi sebebinin kendisinin kızdırmak olduğunu bile bile.

" Uzun isim hafızam iyi değil."

" Uzun?
Senin hafızanı..."

" Alparslan Kubilay demek zor, unuturum. İzmir daha kolay. "

Alparslan'ın kaşları sinirle çatıldı. Bu kızla konuştukça siniri katlanarak artıyordu. Cenk arkasını dönüp kıs kıs gülmeye başlarken Alparslan sinir yüklü sesiyle,

" Senin benimle derdin ne? " Diyerek tısladı.

" Benim yanımda olmanın dışında mı? "

" Umrumda değil." diyen adam pes etmiş kapıya döndü. Daha fazla uğraşmak istemiyordu kızla. Ama onu izleyen Nisan yine zevkle izliyordu bu delirecek gibi görünen hâllerini.

Saniyeler sonra açılan kapı ile çıkıp kenara geçerken arkasından Cenk, onun arkasından da kız çıktı ağır adımlarla.

Çıkar çıkmaz farketti Alparslan kızın lobide gezinen bakışlarını. Anında şüphe duymaya başladı bu bakışlarından. Bütün algıları alarm veriyordu şuan.