BAKICI ( İzmir )( TAMAMLANDI ✔️)

💥B.9 Gidemezsin

Her şey için teşekkür ederim. Bundan sonrasını kendim halledebilirim."

Adam anlamaz şekilde gözleri kısık baktı kıza.

" Ne demeye çalışıyorsun? "

" Diyorum ki...
Yollarımız burada ayrılıyor
Alparslan Kubilay Karacabeyoğlu.
Sen yoluna ben yoluma..."

Alparslan yavaşça ayağa kalkarken gözleri kızda yüzüne çarpık bir gülümseme yerleştirdi.

" Öyle birşey olmayacak."

Diyerek sobaya doğru yürüdü. Bir dizi üzerine çöküp yerdeki sıralı kütüklerden birini daha alıp sobanın üst kapağından içine atarken,

" Benim görevim seni bir ay boyunca korumak. "

Dedi. Yerdeki maşayı alıp ateşi karıştırırken devam etti.

" Bu süre içinde senden ve hayatından ben sorumluyum. O yüzden de seni babana teslim edene kadar benim yanımda kalacaksın."

Geri döndü. Kanepeye oturup kendine çay doldururken,

" Yani!
Olabileceğin tek yer benim yanım. "

Gözlerini devirdi kız bıkkın. Kollarını göğsünde birleştirdi.

" Seninle uğraşacak vaktimde, niyetimde yok İzmir. Bu yüzden açık konuşacağım. Anlam..."

Demişti ki sözü kesildi.

" Ne anlatacağın umurumda değil."

Dedi adam çayını yudumlarken.

" Umrunda olsa iyi olur!

Dün gece o otelde yaşananlar benim için bir fırsat doğurdu. Babamdan ve üzerimdeki bütün gözlerden uzaklaşmak zorunda kaldık. Bu benim için bulunmaz bir fırsat. Ben yıllardır kendini baba sanan o herifin yanından kaçmak elinden zorla alındığım annemin yanına gitmek istiyordum zaten. Babam olacak o adamla değil, annemin yanında annemle yaşamak istiyordum."

Alparslan'ın gözleri kızın yüzünde dolaştı.

" Aaa.. Anladım. Demek bu yüzden koruma istemiyorum defolup gidin diyip duruyordun. Bu yüzden kulüpte olduğu gibi bulduğun her fırsatta kaçmaya çalışıyordun."

" Evet."

" Sana haberlerim küçük hanım.
Buna izin veremem.

Yanına geldiğim ilk gün seni bana zimmetlemişlerdi. Fakat dün gece itibariyle zincirlendin diye düşün. Çünkü an itibariyle baban gibi sende namnu ucunda olan birisin Nisan Yamaner. Bunu anlamayacak kadar aptal olmayacağını umuyorum. Ve seni koruyabilecek tek kişi benim.

Aile meselenize gelince. Beni hiç ilgilendirmez. Geri dönüp seni babana teslim ettiğimde annenin yanına gitme konusunu babanla halledersin."

Sinirle ayağa kalktı Nisan.

" Öyle bir niyetim yok İzmir efendi! Ne babamın yanına dönmeye ne de konuşmaya niyetim yok."

Yerine oturdu geri.

" Babam konuşulan biri olsaydı şimdiye kadar konuşur hallederdim zaten!

Madem kaçtık. Madem saklanıyoruz, bu durumu kendi lehime kullanacağım, anladın mı?

Bundan sonra özgür olmak ve ne istiyorsam onu yapmak istiyorum. Sana tavsiyem güzelce söylüyorken bana engel olma!

Bak! "

Dedi kız ikna yollu.

" Dün gece ne, oldu nasıl oldu, sebebi kimler bilmiyorum. Umrumda da değil. Benim ilgilendiğim tek şey var oda yıllardır beklediğim fırsat ayağıma geldi."