MAHKÚM

51. Bölüm

Yüzümde ki gülümseme silindi. Selini bekliyordum, Adel koltukta oturmuş öylece bana bakıyordu.

Annem sırtıma dokunduğunda irkildim. Onların haberi yoktu, umarım anlatmamıştır.

"Ne güzel arkadaşın gelmiş, türkçesi de güzel baya geliştirmiş." Dedi. Yüzünde ki gülümsemeden hiçbir şey anlatmamıştı.

"Miray-" Sözünü kestim.

"Biz seninle dışarı çıkalım." Dedim. Hemen ayağa kalktı. Annem bir bana bir Adele bakıyordu.

"Kızım ne oldu?"

"Bir şey yok, biz konuşup gelelim." Kafasını salladı ve salondan çıktı, arkasından bende çıktım ve kapıyı kapattım.

Bahçeye çıktığımızda kolundan tutarak kendime doğru çektim. Bir yandan cama bakıyor annemin bizi izleyip izlemediğine bakıyorum.

"Ne işin var burada?" Sesimi alçak tutmaya çalışıyordum.

"Miray, bani bır dınle." Hala kötü konuşuyordu, takılmadım ama sinirimi bozuyordu.

"Neyini dinleyeyim. Beni kaçırmaya çalıştın sen, dört yıldır Yılmaz itine çalışmışsın. Neyini dinleyeyim senin."

Karşıma geçmiş bir de kendini savunmaya çalışıyordu. Burayı nasıl buldu çok iyi biliyordum, o adam getirtmişti. Bir de hala kendini, bana inandırmaya çalışıyordu.

Tişörtünün içinden bir silah çıkardı. "Beni o gonderdı ama ban senınle gonuşmak ıstedım." Bileğinden tutarak silahı aşağıya indirmesini sağladım.

"Utanmadan silahı çıkartıp bir de tehdit mi ediyorsun?" Arkamı döndüm annemin camdan baktığını gördüm. Biraz daha yaklaştım Adele.

"Sen, benim ailemi öldürmeye mi geldin?" Yüzü bir anda değişti.

"Banı o yuzden gonderdi ama ban yapmadım."

"Görüyorum. Ben geldim Allah'tan, bir de annem seni misafir sanıyor." Kafamı havaya doğru kaldırdım, gözlerimi bir an kapadım. Çıldıracağım. Bu kadın benimle dalga geçiyor olmalıydı.

"Bak, yapmadım san hala banım arkadaşsın." Gözlerimi açtım, bir anlığına sinirim gitmişti.

"Daha düne kadar beni yakalayıp o adamın yanına götürmeye çalışan kız mı söylüyor?"

"Buraya galdım cunku o adamdan banda kurtulmak istiyorum."

"Ne demek bu? Buraya seni, o gönderdiyse hala iş birliği içerisindesin ve bizi izliyor olabilirler."

"Hayır, ızlamıyorlar, ıkı saat sonra banı buradan alacaklar. Yardım edersan. Onu yakalarız."

Saatime baktım, dört gibi alacaklardı.

"Seninle geliyorum ve beni o adama götürüyorsun."

"Tek başımıza cok tehlikeli olur." Dedi.

"Tek olmayacağım."

Bileğinden tutarak içeri götürdüm.

Kapı anında açıldı. "Miray?" Dedi annem yüzünde sorgulayıcı ifade vardı. Haklıydı.

"Sonra anlatacağım anne ama şu an değil lütfen." Dedkm Adeli içeri soktum.

"Otur sen, sana güvenmiyorum. Bir yere ayrılma." Odaya çıktım. Hemen Karahanı aradım.

"Daha yeni ayrıldık beni özlediysen bana gelebilirsin. Ya da bekle seni almaya geleceğim bende seni özledim." Başka zaman olsa bu dedikleriyle havaya uçardım.