MAHKÚM

5.Bölüm

Yerimde bir sağ bir sola zıpladıktan sonra Karahanın arkasından gittim. Çıkmadan önce teşekkür etmeliydim. Mutfaktan koşarak çıktım. Solana doğru koşuyordum. Karahana yetişmem gerekiyordu.

Karahan kapıyı açmış çıkıyordu. Tam vaktinde yakaladım.

"Karahan!"bağırdım. Durdu, bana doğru dönerken ona sıkıca sarıldım. Karahan bu tepkimi beklemiyor olucak ki geriye sendeledi."Teşekkür ederim."dedim. Öylece duruyorduk, ben ona sarılıyordum o da gerilmiş olucak ki nefes almıyordu Vücudunun gerildiğini hissedebiliyordum. O kadar mutluydum ki bunu önemsemedim. Onları çok özlemiştim şimdi onlarla konuşabilecektim. Tam bu sırada bir ses işittim. Hızlıca Karahana sarılmayı bıraktım. Bir iki adım geriye gittim. Ondan uzaklaştım.

"Ne yapıyorsunuz? Tamam devam edin görmedim, gidiyorum." Gelen Uzaydı.

Bakışlarımı yere sabitledim. Ellerimi arkamda birleştirdim. Avuçlarım terlemeye başlamıştı. Onları tişörtün eteklerine silmeye çalışıyordum ve asla ikisine de bakmamaya dikkat ettim.

"Ne zaman geldin.?"dedi Karahan.

"Siz sarıldıktan hemen sonra."dedi. Bakışların üstümde olduğunu hissedebiliyordum ama ikisine de bakmamaya devam ettim.

"Gidelim."dedi Karahan.

"Görüşürüz Miray!"diye bağırdı Uzay.
Gülümsedim. Onlar kapıdan çıkarken arkalarından kapatmak için kapıya yöneldim. Karahan biraz ilerde durmuş bana bakıyordu. Onu umursamadan kapıyı kapatırken konuştu.

"Uslu dur Miray. Beni bekle."dedi, göz kırpıp ilerledi. İkiside arabaya binip gittiler.

Bende kapıyı kapattım. Kahvaltıma devam ettim.

"Karahandan"

Kapıdan çıkarken Mirayın sesini duydum.

"Karahan!"

Yüzümü Miraya döndüğüm gibi kollarımdaydı. Böyle bir tepki beklemiyordum. Afalladım, bir iki adım sendeledim. Bu kız nasıl bir şeydi. Önce benden nefret ettiğini söylüyor, şimdi bana sarılıyor. Bunlar aynı kişiye mi ait, bu kızdan da kin tutmasını bekleyemezdim. Karşısında ki kim olursa olsun yinede iyi davranıyor. Sanırım aptal.

"Teşekkür ederim."

Hala bana sarılıyordu. Ona dokunmadım. Ama hala bana sarılmaya devam ediyordu. Gerilmiştim, o kadar fazla işimle ilgileniyorum ki Miray her ne kadar bana sorun çıkarsa da yine de onunla vakit anlamadığım şekilde hızlı geçiyordu.

"Ne yapıyorsunuz? Tamam devam edin, görmedim gidiyorum."

Miray hemen benden ayrıldı, bende kafamı Uzaya çevirdim.

"Ne zaman geldin?"

"Siz sarıldıktan hemen sonra." Kaşlarımı çattım, Miraya döndüm onun bu hareketi yüzünden şu gevezenin diline düşücektim. Miray da ellerine arkadan birleştirmiş yere odaklanmıştı. Bu haliyle çok tat- neyse biraz daha oyalanırsam geç kalıcam.

"Gidelim."dedim. Hızla dışarı çıktım. Bahçede biraz ilerledim ve durdum.

"Uslu dur Miray. Beni bekle."dedim. Ve arabaya binip hızla uzaklaştık.

Yol Uzayın zavzekliğiyle geçti.

"Bende diyorum Karahan nasıl geç kalır. Tarihlere geçmeli. Ben gelmeseydim akşam ederdiniz. Tüh böldüm."elini kalbine koymuş üzülüyor taklidi yapıyordu.

Şurada hemen öldürsem ne olur du ki.

"Kes artık sesini. Kızlardan daha çok konuşuyosun. Başımı şişirdin."