《ဖြေဆေး》- ဘာသာပြန် 『Completed』

အခန်း - ၁၂

Chapter ● 12 ●

ချန်ခေါ့သည် မိမိမျက်စိရှေ့တွင် ဝုန်းခနဲ့အပိတ်ခံလိုက်ရသော တိုက်ခန်းတံခါးကို စိုက်ကြည့်နေပြီး ခဏအတွင်း တစ်ခုခုပြောလိုက်ရမလား ဒါမှမဟုတ် တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲ စောင့်နေရမလား ဒါမှမဟုတ် လှည့်ပြန်ရမလား ဆိုသည်ကို ဝေခွဲမရဖြစ်နေသည်။

"ခဏစောင့်"

တိုက်ခန်းအတွင်းမှ ကျန်းယွီသော်၏ ပြာတာတာ အက်ရှရှအသံထွက်လာသည်။

ချန်ခေါ့သည် "အင်း" ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကျန်းယွီသော်၏အသံမှာ ဖုန်းဆက်တုန်းကအသံနှင့် ကွာခြားမှုမရှိချေ။ ပို၍တောင် အသံအက်ပြီး ပြာသွားသလို ဖြစ်နေသည်။ ဖျားနေလို့များလား...။

ချန်ခေါ့သည် မှတ်ဉာဏ်ထဲတွင် ထင်ကျန်နေသော ကျန်းယွီသော်၏ ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံရိပ်ကို ကြိုးစားဖျောက်ဖျက်လိုက်ပြီး ကျန်းယွီသော်၏ မျက်နှာအရောင်ကို ဖြူဖျော့မှုရှိမရှိ ပြန်လည်တွေးတောနေသည်။

သို့သော်လည်း မအောင်မြင်ပေ။ သူ့ဘဝတွင် အဝတ် မဝတ်ထားသည့်လူတစ်ယောက်က တံခါးလာဖွင့်ပေးသည်ကို ပထမဦးဆုံးအနေနှင့် ကြုံတွေ့ရခြင်းဖြစ်သောကြောင့် ထိုးနှက်ချက်မှာ ကြီးမားလှသည်။ အခေါက်ရေပေါင်းမနည်း ကြိုးစားဖျောက်ဖျက်သော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် ကျန်းယွီသော်၏ ခန္ဓာပုံရိပ်သာ ပြန်လည် ပေါ်ထင်လာသည်။

စိတ်ထဲတွင် ကျည်ဆန်ကွန်မန့်* တစ်ကြောင်းပင် မထိန်းနိုင်စွာ ပေါ်ထွက်လာသည်။

'ခန္ဓာအချိုးအစား မဆိုးဘူး' ဟူ၍.....။

[T/N : ကျည်ဆန်ကွန်မန့်* (弹幕 ) သန့်မု လို့ခေါ်တဲ့ comment ပါ။ တရုတ် ဗီဒီယို/manhua ကြည့်တဲ့ ဖတ်တဲ့ ပလက်ဖောင်းတွေမှာဆိုရင် screen ပေါ်မှာ ကျည်ဆန်လို ပျံသန်းပြီး ပေါ်ပေါ်နေတဲ့၊ ကိုယ်နဲ့အတူ တစ်ပြိုင်တည်း ကြည့်နေတဲ့သူတွေ ရေးကြတဲ့ real time ကွန်မန့်ပါ။]

လခွမ်းတဲ့မှပဲကွာ....။

ချန်ခေါ့တစ်ယောက် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး စိတ်တည်ငြိမ်အောင် ဖုန်းထုတ်ကြည့်ရန်အလုပ်တွင် အခန်းတံခါးက ထပ်ပွင့်လာပြန်သည်။