𝙰𝚍𝚟𝚎𝚛𝚜𝚎

𝟹: ᴀʟᴄᴏʜᴏʟ.!

درک درستی از جایی که بود نداشت
یک جایی مثل اتاق های بازجویی توی فیلم های اکشن بود دور تا دورش دیوار بود و همه تیره رنگ بود
احساس پوچی داشت ‌
نمیتونست حرکت کنه دست و پا میزد ولی نه جلو میرفت نه عقب
جز نگاه کردن به اطراف هیچ کار نمیتونست بکنه تا اینکه متوجه جسمی که با سرعت بهش نزدیک میشد شد
حتی نمیتونست فرار کنه و از برخورد اون جسم به خودش جلوگیری کنه
هر لحظه نزدیک تر میشد و باز هم نمیتونست تکونی بخوره
با برخورد اون جسم بهش ناگهان چشم هاش باز شد و شک عجیبی توی تنش پیچید

خواب دیده بود؟
پووفی کشید نشست نگاهی به اطرافش کرد
خونه‌ی خودشون نبود
یه اتاق تقریبا بزرگ با تم کرم قهوه‌ای بود که با وسایل گرون قیمتی تزئین شده بود
هیچ نظری راجب به دلیل اینجا بودنش نداشت از شب گذشته چیز زیادی به یاد نداشت

با سردردی که ناگهانی اعلام حضور کرد از فکر به این خونه‌ دست برداشت و چشم هاش رو محکم بست
با به یادآوردن آخرین چیزی هایی که بخاطر داشت عصبی از روی تخت بلند شد
معلوم نبود اون کیم تهیونگ عوضی توی اون شات الکلی که بهش داده بود چی ریخته بود که هیچ چیزی از بعد از سر کشیدن اون به یاد نداشت

سرگیجش رو نادیده گرفت و به طرف در قهوه‌ای رنگ اتاق رفت و بازش کرد 
همونطور که انتظار داشت با خونه‌ای شیک و بزرگی روبرو شد
هنوز قدمی به جلو برنداشته بود که صدایی مخاطب قرارش داد

+اوه بیدار شدی؟بیا صبحانه آمادس

اخمی کرد و به طرفش رفت

-توی عوضی چه کوفتی به خوردم دادی؟

تهیونگ همونطور که به طرف آشپزخونه میرفت خندید و گفت

+من؟من کاری نکردم

-کاری نکردی؟اون شات کوفتی که بهم دادی چی بود؟چی ریخته بودی توش؟

+باور کن تقصیر من نبود خودت مست کردی!

سوکجین هم وارد آشپزخونه شد

-چرا زر الکی میزنی من جز اون کوفتی که تو بهم دادی چیز دیگه‌ای نخوردم

+حالا بیا غذا تو بخورد درموردش حرف میزنیم

-غذا بخورم؟من دیگه غلط بکنم از دست تو چیزی بخورم

نگاهی به دور و برش کرد و ادامه داد

-اینجا کجاست؟من اینجا چیکار میکنم؟دیشب چه بلایی سرم آوردی؟

+یااا دیگه نامردی نکن من کاریت نکردم فقط چون نمیدونستم خونت کجاست آوردمت خونه خودم بعد  این جای تشکرته؟اون هوسوکم که تا خرخره خورده بود جونگکوک رسوندش خونش.!

-تشکر؟پررو! اون چیزی که دیشب بهم دادی چی بود؟

+الکل

-چند درصد؟