သက်တံ့ရောင်ခြယ် မေတ္တာ စံအိမ်ငယ်
အပိုင်း 13
“ မှော် ထူးထူးဆန်းဆန်း ဘယ်သွားမလို့လဲ ”
အပြင်သွားဖို့ ခြေလှမ်းပြင်နေသူကို ကြည့်ရင်း မျိုးရိုးထင်ရှား မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ မေးလိုက်မိသည် ။ မှော်က အပြင်ထွက်လေ့ ရှိသူမဟုတ် ။ တီရှပ်နှင့် Pant အပွကို ဝတ်ထားသည်က လူငယ်ဆန်လွန်းသည် ။မှော်က ဖိနပ်ကြိုးချည်နေရင်း ပြန်ဖြေလာ၏ ။
“ အပြင်သွားမလို့ ”
အပြင်သွားမှာ သိတယ်လေ ။ ဘယ်သွားမလို့လဲလို့ မေးချင်တာကွ
သို့သော် မေးလဲ ဖြေမည့် ပုံမရ သဖြင့် ကားသော့ကို ဆွဲယူကာ ထင်ရှား ပြောလိုက်သည် ။
“ လိုက်ပို့ပေးမယ် ”
“ ရတယ် ငါ့ဘာသာ သွားမယ် ”
“ လိုက်ပို့ ပေးချင်လို့ပါ ”
မှော်က သူ့ကို ရှုတည်တည် ကြည့်လာရင်း
“ ငါ ဘယ်သွားမလို့လဲ သိလား ”
မသိသဖြင့် ထင်ရှား ခေါင်းခါပြလိုက်သည် ။
“ ဟင့်အင်း ”
မှော်က သူ့ကို မဲ့ပြုံး တစ်ပွင့်ဖြင့် ကြည့်လာပြီး တစ်လုံးချင်း ပြောလာ၏။
“ ထောင်ဝင်စာ သွားတွေ့မလို့ ”
မှော်က ဟိုကောင်ကို သွားတွေ့မလို့တဲ့
ထင်ရှား ရင်ထဲ ဒိန်းခနဲ ဖြစ်သွားသော်လည်း မျက်နှာ မပျက်အောင် ထိန်းလိုက်ရင်း
“ ရ တယ် လိုက်ပို့ပေးမယ် ”
သူ့ရှေ့မှ ခပ်နွမ်းနွမ်းလူကို မှော် သည်အတိုင်း စိုက်ကြည့်နေမိသည် ။ မျက်နှာထက်တွင် နွမ်းနယ်ဟန် အထင်သားအပြင် ရုပ်လည်း အတော်ကျသွားသည် ။ အတန်ကြာမှ ခပ်ယဲ့ယဲ့ အပြုံး တစ်ပွင့်နှင့်အတူ ထိုသူက ပြောလာ၏။
“ ကိုယ် ဘယ်လောက်အထိ အခြေအနေ ဆိုးနေပြီလဲ လာကြည့်တာလား ”
“ ဟင့်အင်း တောင်းပန်စကား လာပြောတာ
တောင်းပန်ပါတယ် ကိုလင်းမြတ်ကို ဒီလို ဘက်တုန့်ပြန်ဖို့ မတွေးဖူးဘူး ”
YOU ARE READING
After the host was gone, our love story began
Romanceမျိုးရိုးထင်ရှား × မဟူရာမှော် After the host was gone,our love story began! Title - သက်တံ့ရောင်ခြယ် မေတ္တာစံအိမ်ငယ် သူ၏ ဘဝသည်ကား မိုးသက်မုန်တိုင်း အတိဟု ပြော၍ရသည်။မိုးသက်မုန်တိုင်းတို့ပြီးလျှင် သက်တံ့ပေါ်သည်မှာ လောကနိယာမမို့ သူသည်လည်း နွေးထွေးရာ သက်...
