Mucizevi bir şekilde geçmişe giden bir kadın, ardı sıra getireceği hadiseler ile tarihi değiştirmeye başlar. Osmanlı'nın kurucusu olan Osman Bey'in ansızın ortaya çıkan kardeşi Alparslan ile yaşanan rekabetler ve bu olay örgüsünün etrafında gerçekle...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
• • •
____________________________________
Senem yumduğu gözlerini hızla açıverdi. Yatağın üzerinde doğrulan kadın nefes nefese fal taşı gibi açılmış gözleriyle tek bir noktaya bakıyordu. uykusunda gördüğü şey, onu rüya olmasına rağmen derinden etkilemişti. Genç kadın, sesli nefes alışverişleri normale dönene kadar kendine gelmeye çalıştı.
Ayaklandı ve sıklıkla yaptığını yaparak çadırdaki leğenin içerisinde yüzüne soğuk suyu çarptı ve bu etkenle azda olsun kendisine gelmeyi başarmıştı. Hakan'ı görmüştü. Fakat tuhaf olan Hakan'ın kendisine sükut içinde derin derin bakıyor oluşuydu. Ona defalarca seslenmişti Senem, oysa Hakan bir tek kendisinin gözlerine tuhaf bir şekilde bakmakla yetinmişti. Yüzünü ovuşturan Senem, ardına dönerek Börte'ye baktı, ancak genç kızın hâlâ uyuyor olduğunu fark edince onu uyandırmamak için sessizce hareket etti. Kendisine kıyasla Börte yolda çok yorulmuş olmalıydı, ki hâlâ derin uykusundan uyanmamıştı. Senem kızın ilk halini hatırlayınca içi titredi.
Çok hoş sarı bir kaftanı eline alan kadın, hüzünle elbiseye baktı. Şuan burada tüm bunlara sahip olması gerken kişi kendisi değildi. En azından Alparslan'nın bahsettiği Aksu hatunun kendisinin yerinde olması gerektiğini tekrar tekrar düşünerek, düşünceleriyle kendine eziyet ediyordu Senem. Kısa sürede giyinen kadın çadırdan çıktı ve etrafta gözlerini gezdirdi. Obadaki insanların şimdiden işleriyle ilgilenmeye başlamış kendi hallerinde olduğunu gördü. Ne yapması konusunda kararsız kalan Senem, aklına gelen ilk şeyle kendisine daha önceden tarif edilen yöne doğru ilerlemeye başladı. Bir sürenin sonundaysa ilk günün acemiliği ile zar zor bulduğu aşhane denilen yere ulaştı.
"Hayırlı sabahlar Hatun!"
Aşhanenin kapısından giren Senem, duyduğu sese baktı. karşısında bir adet Aygül elinin altındaki oklavayla hamur açıyordu.
"Hayırlı sabahlar Aygül Hatun." Senem etrafta gözlerini gezdirerek diğer kadınlara baktı. Orta yaşlı tombul bir kadında aynı şekilde yemeklerle ilgilenirken içerisi hafif baharat karışımı otlardan kokuyordu.
Tombul bir kadın, Senem'i farkedince şaşkınca o yöne baktı. Kimse Senem'i burada görmeyi beklemiyordu hele ilk günden Senem'in mutfağa gelişi hepsi için beklenmedikti. "Gelin kızım, sabahın hayırlı olsun da... Bir sıkıntı mı vardır hayrola?" Dedi kilolu kadın çekinerek. İnsanların Senem'e karşı bu çekingen tavırları, Alparslan'nın nasıl birisi olduğunu bilmedikleri ve eşinin de ne gibi bir insan olduğu konusunda fikri sahibi olmadıklarından kaynaklanıyordu.
