Niezliczony już raz postanawiam opublikować swoją poezję. Piszę dość spontanicznie, aczkolwiek tytuł powinien Wam wszystko wyjaśnić.
Pierwsze sześć wierszy są ze starego tomiku. Żywię do nich pewien sentyment, dlatego postanowiłem je tu uwiecznić, m...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Przez umysł przebiegł wstrząs elektryczny. Boże, czyżby to test praktyczny? Nie rozumiem, nic nie czuję: Z kamienia się stałem, a umysł ze złota, Jak energia z czoła do serca brnąca. Mym ciałem zawładnął stan stary Nietrzeźwości egzystencjalnej, Szok odebrał mi ślepotę, widzę dźwięki, pachnę żalem. Zapomniałem kim jestem. Jeszczem prawdziwy?
