Niezliczony już raz postanawiam opublikować swoją poezję. Piszę dość spontanicznie, aczkolwiek tytuł powinien Wam wszystko wyjaśnić.
Pierwsze sześć wierszy są ze starego tomiku. Żywię do nich pewien sentyment, dlatego postanowiłem je tu uwiecznić, m...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Wierzę, Że śmierć mnie oczekuje. Kostucha ze srebrnym sercem Spogląda na kieszonkowy zegarek Przy stole pełnym kaset. Pyta: "gotowy na seans?" "gotowym nigdy nie byłem, lecz kocham twój renesans".
Uchyla Zaczerwienione ślepie, do licha! Siada przy mnie, tuż obok pycha. Przegryzają grzechy moje, "Jakie słodkie, jakie słodkie!" Nie igraj z moim duchem, Tylko śmierci należy kpić ze mnie, Gdy gonam jak pies pod mostem.
