"ပါးပါးရဲ့အိပ်ပုပ်လေးကဗိုက်မဆာဘူးလား
ဒီလောက်အိပ်နေတာ..မွ~"
"မောင်နော် နှုတ်ခမ်းမွေးတွေနဲ့မဟုတ်လားကလေးကိုနမ်းနေတာ~"
"နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ဘဲထိတာပါ နှုတ်ခမ်းမွေးနဲ့မထိဘူး~"
"ပြောလိုက်ရင်ရှည်ဘာသား taekookတို့ပါးပါးလို့မပြောရဘူး~"
"သားအဖတွေဆိုတာမသိမှာစိုးလို့လေ..ဟဟ~"
"မသိစရာဘာအကြောင်းမှမရှိဘူး ဒီလောက်တူတာ
ရုပ်ကောအကျင့်တွေရော~"
"အဲ့လိုဖြစ်ရမယ်လေ ဟဲဟဲ~"
"မားမား မားမား ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်~"
"ဟုတ်လား ဘယ်သူများလဲ မောင်ရေအရင်သွားလိုက်ပါဦး
ကလေးနို့တိုက်ပြီးရင်လာခဲ့မယ်~"
"အွန်း သွားလိုက်မယ်~"
"ပါးပါး မီးမီးကိုပွေ့~"
"ပွေ့မှာပေါ့ ကျ...မွ~"
ထယ်ယောင်းက ကလေးတွေအပေါ်ခွဲခြားဆက်ဆံတာမျိုးမရှိဘေမဲ့ သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောသမီးလေးကိုတော့အချစ်ပိုတာပေါ့~အကြောင်းပြချက်ကသူချစ်တဲ့ဂျောင်ကုနဲ့တူလို့လေ~
"အော် ဘယ်သူတွေလဲမသိဘူးနော်~"
"သခင်လေးကတော့သိမှာမဟုတ်ပါဘူး
ကျွန်မတို့ကအရင်ကဒီအိမ်ရဲ့အလုပ်သမားပါ
ဂျောင်ကုတော့သိတယ်~"
"ဟုတ်လား ထိုင်ဦးလေ အစ်ကိုအသေးလေးလာလိမ့်မယ်~"
"ပါးပါး အဲ့အန်တီကြီးနဲ့သူ့ကလေးကအသားမဲတာ~"
"Taekook အဲ့လိုမပြောရဘူး အားနာစရာကြီး~"
အရင်ကဂျောင်ကုတို့နဲ့အတူအနောက်ဆောင်အကူအဒေါ်ကြီးကစစ်စဖြစ်တဲ့ညမှာဂျောင်ကုတို့နဲ့လမ်းကွဲသွားပြီး
ဒုက္ခတွေရောက် ရုန်းကန်စားသောက်ခဲ့ရတော့အသားအရည်ကမွဲခြောက်မဲသဲနေတာကိုtaekookကပြောလိုက်သေးတာ~
"ဟယ် အဒေါ်ပါလား ဘယ်မှာနေလို့အခုမှဒီရောက်လာတာလဲ~"
"ပင်လယ်ကမ်းစပ်ဘက်မှာနေရင်း
အခုမှထူထူထောင်ထောင်ဖြစ်လာလို့မြို့ကိုပြောင်းလာကြတာ~"
"ဟုတ်လား မောင်ရေ စားစရာတစ်ခုခုလုပ်ပါဦး~"
"ရပြီ စားလာခဲ့ပြီးပြီ~"
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜40💜final
Start from the beginning
