ဖော်စပ်ခိုင်းထားတဲ့ဆေးနှစ်မျိုးထဲက
စိတ်ရှုပ်ထွေးစေတဲ့ဆေးကအရင်ရတာမို့
သခင်လတ်နဲ့ထယ်ယောင်းလဲWakanaကို
ဝိုင်ထဲရောတိုက်ကာဆေးစွမ်းပြတာနဲ့သူတို့နှစ်ယောက်အစားသခင်လတ်ခေါ်လာတဲ့လူနှစ်ယောက်ကိုအစားထိုးလိုက်တယ်။
"ကိုလေးစောင့်ကြည့်ထားလိုက်တော့
ကျွန်တော်အစ်ကိုအသေးလေးဆီသွားဦးမယ်~"
"အင်း..သွား ကရုစိုက်ဦး~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
မျှော်လင့်ချက်အလင်းရောင်လေးရှိလာတဲ့ထယ်ယောင်းက
သခင်လတ်ခေါ်လာတဲ့လူနှစ်ယောက်အတွက်လုပ်ထားတဲ့
အိမ်တော်ကိုကောင်းစွာဝင်ထွက်နိုင်မယ့်
လျှို့ဝှက်အပေါက်ကနေထွက်ကာ
ဂျောင်ကုဆီသွားတော့အရင်တွေ့ရတာကဂျောင်ကုအဖွား~
"ဆေးကနှစ်ရက်လောက်နေမှရမှာလေသခင်လေး~"
"ဟုတ် သိပါတယ် အစ်ကိုအသေးလေးဆီလာတာ~"
"အော် ခနကဘဲအခန်းထဲဝင်သွားတာ အိပ်ပြီထင်တယ်~"
"အဲ့တာဆို ကျွန်တော်ခနလောက်သွားတွေ့ပြီးပြန်ပါ့မယ်~"
ပြောပြီးတာနဲ့ထယ်ယောင်းက
ဂျောင်ကုရဲ့အခန်းထဲဝင်သွားတော့မအိပ်သေးဘဲ
ပိတ်စဖြူတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ဂျောင်ကုကိုမြင်ရတော့
ထယ်ယောင်းစိတ်ပူမိတာအမှန်~
"သ..သခင်ငယ်လေး~"
"ရပါတယ် ထိုင်နေပါ~"
သူ့ကိုမြင်တာနဲ့မတ်သပ်ရပ်ဖို့လုပ်နေတဲ့ဂျောင်ကုက
ဗိုက်ကြီးနဲ့မို့လှုပ်ရှားမှုနှေးကွေးနေပြီး
ထိုင်ထားပြီးရင်ပြန်ထဖို့မလွယ်ဘူးလေ~
"ထိုင်ခင်းယူပါ သခင်ငယ်လေး~"
"မယူတော့ဘူး အစ်ကိုဘဲထိုင်ပါ~"
"ဟုတ် ဒါနဲ့ဘာကိစ္စရှိလို့လဲဟင်~"
"ထွေထွေထူးထူးမရှိပါဘူး ဒီတိုင်းဆေးမေးရင်းလာတာပါ
ဗိုက်ကဘယ်လိုလဲ~"
*သူ့ကလေးကိုတွေ့ဖို့လာတာဘဲ~*
"အဆင်ပြေပါတယ် အဒေါ်ကြီးတွေရောအဖွားရော
ကရုစိုက်ပေးတာမို့ကလေးကကျန်းမာပါတယ်~"
"အစ်ကိုအသေးလေးရော?"
"ကျန်းမာပါတယ် အားလုံးအဆင်ပြေတယ်~"
KAMU SEDANG MEMBACA
~~ငွေ့~~{Complete}
Fiksi Penggemarဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
