ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုကတွေ့တိုင်း
ဟိုဟာအရင်လုပ်ပြီးမှစကားကိုနောက်မှပြောကြတာမို့
အခုလဲ ညဘက်ခိုးတွေ့ကြကာဟိုဟာအရင်လုပ်ဖို့စတင်ကြပြန်ပြီ~
"အရမ်းကြီးတာဘဲမောင်ရယ်...ပြွတ်စ်~"
"အား...ပြွတ်စ်...အမ်း~"
ဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ကလေးကိုမှအားမနာ
69အကွက်နဲ့တောင်းကြမ်းနေကြတဲ့
ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကု~
"ပြွတ်စ်...အွန်း...ပြွတ်စ်...အွန့်~"
"အင်းး~~ပြွတ်စ်~"
ထယ်ယောင်းရဲ့D**kကြီးကိုရေခဲချောင်းသဖွယ်
အားပါးတရနဲ့စိတ်ပါလက်ပါစုပ်နေတဲ့ဂျောင်ကုက
မျက်နှာတစ်ခုလုံးသူ့တင်ပါးကြားထဲဝင်ကာတွင်းပေါက်လေးကိုလျှက်ပေးနေတဲ့ထယ်ယောင်းရဲ့လျှာအရသာကိုလဲခံစားနေသေး~
"အွန်း...ဟွန့်...ပြွတ်စ်~"
"ပြွတ်စ်...အမ်း...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်~"
"ပြွတ်စ်...အား...မောင်...အွန်း...ပြွတ်စ်~"
"ကောင်းတယ် အစ်ကိုအသေးလေး...ပြွတ်စ်~"
ထယ်ယောင်းကသူခံစားလို့ကောင်းလေ
ဂျောင်ကုကိုပိုခံစားလို့ကောင်းအောင်လုပ်ပေးလေမို့
ဂျောင်ကုတစ်ယောက်သူ့အပေါက်လေးကိုကျုံ့ကျုံ့မိလေရဲ့~
"အွန်း...ပြွတ်စ်...အား...ပြီးတော့မယ်မောင်...အား...ပြွတ်စ်~"
"ပြွတ်စ်...အမ်း...အွန်း~"
"အွန့်...ဟွန့်...ပြွတ်စ်...ပြွတ်စ်...အွန်းး~"
လျှာကိုတောင့်ပြီးလျှာဖျားလေးကို
အထက်အောက်မြန်မြန်လှုပ်ရှားပေးတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့်
ဂျောင်ကုတစ်ယောက်မထိန်းနိုင်စွာပြီးသွားပြီး
ထယ်ယောင်းရဲ့D**kကြီးကိုအားပါးတရစုပ်တော့
ထယ်ယောင်းလဲပြီးသွားလေပြီ~
"မောင့်မျက်နှာမှာ အစ်ကိုအသေးလေးရဲ့တင်ပါးရာထင်သွားတော့မယ်~"
"အား အရမ်းဖိမိသွားတာလား~"
"နှာခေါင်းတောင်ပြားသွားပြီလားမသိဘူး~"
"ဟမ်?"
"ဟဟ..စတာပါ အစ်ကို့တင်ပါးကြောင့်ဖြစ်တာဆို
အကုန်အမြတ်ဘဲလေ~"
BINABASA MO ANG
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
