"ဟုတ်ပါပြီ လက်ထဲကဘာကြီးလဲပေးခဲ့
အိမ်ပြန်ကြမယ်~"
လက်ထဲကအာလူးထည့်ထားတဲ့အိတ်ကိုပါထယ်ယောင်းကယူပြီးအိမ်အတူပြန်သွားကြတော့ အိမ်ရောက်တာနဲ့
ထယ်ယောင်းကသူ့သားကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီးထမင်းကျွေးပြီ~
"တစ်လုတ်လောက်စားကြည့်ပါဦးသားရဲ့~~အာ~~"
"မားမားကျေး~"
"မားမားနားပါစေဦးသားရဲ့ ပါးပါးကျွေးမယ်လေနော်~"
"အမ်း!...မားမား..ကျေး~"
"ပေးခဲ့မောင် အစ်ကိုကျွေးလိုက်မယ်
ဒါနဲ့ထမင်းကဝင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး~"
"သားရဲ့မားမားကျွေးတော့မှာနော်သား
အများကြီးစားရမှာ~"
"~အာ~"
ကလေးသဘာဝလူရွေးတတ်တဲ့အကျင့်က
taekookမှာလဲရှိပြီး taekookလေးက
ထမင်းကျွေးတာနဲ့ရေချိုးတာကိုသူ့မားမားလုပ်ပေးမှကြိုက်တာ~
"သားသားကလိမ္မာလိုက်တာ ထမင်းအများကြီးစားတယ်~"
"ပါးပါးသားကလူတော်ပါဆိုနော့~"
"ခစ်ခစ်...ခစ်...ခစ်~"
"သဘောကျနေတာတဲ့ကြည့်ပါဦး အော် မောင်
အစ်ကိုတို့ဘယ်နေ့မြို့ကိုပြောင်းမှာလဲ~"
"အခုပြောင်းချင်ရင်တောင်ရပြီ အကုန်ရှင်းပြီးတဲ့အပြင်
အိမ်လဲပြန်ပြင်ပြီးပြီ~"
"ဟုတ်လား အဲ့တာဆိုတစ်ဘက်ခါလောက်ပြောင်းရအောင်လေ မနက်ဖြန်ကိုပစ္စည်းတွေသိမ်းမယ်~"
"အစ်ကိုအသေးလေးသဘော~"
"မာမား..အာ~"
"ဟုတ်သားဘဲ သားလေးကိုမန်မန်းခွံ့ရဦးမှာ~"
စကားပြောရင်းကလေးထမင်းခွံ့နေတဲ့ဂျောင်ကုက
သူ့သားလေးကိုချစ်လိုက်တာမှပြောမနေနဲ့~ကလေးဖျားရင်
သူ့မှာမအိပ်နိုင်မစားနိုင်နဲ့ သူမြန်မြန်ဗိုက်ကြီးသွားလို့တောင်
သူ့သားကိုပြည့်ပြည့်ဝဝမချစ်ပေးနိုင်ဘူးလို့တွေးထင်နေသေးတာ~
"အသားရခဲ့တယ်အစ်ကိုအသေးလေး
အစ်ကိုကြီးပေးခဲ့တာနဲ့ယူလာလိုက်တာ~"
"ဟုတ်လား စောစောကမပြောဘူးမောင်ရယ်
ဒီတိုင်းထားလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ သေချာလုပ်ထားရမှာပေါ့~"
KAMU SEDANG MEMBACA
~~ငွေ့~~{Complete}
Fiksi Penggemarဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜33💜
Mulai dari awal
