ONE NIGHT WITH MR. UNKNOWN (Z S1: Zachary Montenar)

chapter 23

Today is my rest day. Nai-stress akong isipin na wala akong gagawin. Kahit sa gawaing bahay ay hindi ko magawa. Kaha heto ako ngayon, nakahilata at nakatulala sa kisame.

'Saka na 'ko lalabas ng kwarto pag wala na 'yong naglilinis ng bahay. Nakakahiyang tumapak sa sahig habang sila ay naglilinis. Wala naman akong gagawin kaya hihiga nalang. Wala sa akin ang cellphone ko dahil na kay Zach. Siya na siguro ang bagong may-ari no'n dahil ayaw naman isuli. Nakakahiya nga'ng kunin dahil babawiin agad.

Bumangon nalang ako at naghanap ng pwedeng guluhin para ayusin. Napunta sa closet ang mga paningin ko kaya 'yon pinagkukuha ko ang mga damit at ginulo. Tutupiin ko rin naman pagkatapos, naghahanap lang ng gagawin.

Talino ko talaga. May gagawin na 'ko.

Inuna ko na ang mga damit pangtrabaho. Hanggang sa matapos ako ay inayos ko ito sa pagkaka- arrange.

Rinig kong may kumatok at pumasok sa kwarto.

"Can we roamed together?" he asked in low tone.

Napatingin ako sa kaniya na bihis na bihis. Pinaghandaan talaga.

"Tapos na bang maglinis ang maintenance mo dito?"

He nodded.

"Wait. Magbibihis lang muna ako."

Napatingin ako sa sarili. I'm wearing a dress pairing with white flat shoes. Binili ni Zach itong dress last week. At saka ito na rin pinili ko para match ang suot namin.

Lumapit na ako sa kaniya nang makuntento. Mabilis siyang ngumiti ng makita ako at bumaba ang tingin sa suot ko.

"You... You look lovely. I'm speechless." mabilis na hinapit niya ako sa bewang at hinalikan sa noo.

"God. Baby, your taking my breath away."

Hinampas ko ito sa dibdib at hinila na palabas. Masama ko itong binalingan ng tingin ng nagpapabigat ito.

"Ano tutuloy ba tayo?"

Hindi ko maiwasang hindi mainis dahil hindi pa rin ito kumikilos.

What is he doing?

"Zach, ano tutunga ka nalang diyan?" I asked annoyingly.

Kumurap ito ng tatlong beses at binuksan ang pinto ng sasakyan.
Mabilis ako pumasok sa loob at sinuot ang seat belt. Umikot rin naman siya at pumasok sa driver seat. Mabilis niyang binuhay ang makina ng sasakyan pero hindi pa pinatakbo.

"Matchy colors tayo. Like couples? Oh, God. I can't take it anymore." tulala niyang wika.

"Lord, I know na sobra sobra na itong binibigay mo ngayon. Papayag rin ako kung pasosobrahan mo pa hindi ako magrereklamo. I will gladly accept it."

He murmured something.

Sa boulevard ang punta namin ngayon. Lalo na at maganda ang view ng sunset. Hindi rin masyadong malayo sa bahay niya.

Agad akong bumaba nang makarating. Hindi ko na siya hinintay na pagbuksan ako ng pinto. Tumungo ako sa isang bench at umupo. Marami-rami na rin ang tao dito at halos couples. May nagtitinda ring streets food kaya sulit rin.

"You love sunset?"

He asked and sat besides me. I nodded my head and take my phone to take pictures.

I really love doing this.

"It's beautiful isn't it?" I suddenly asked him.

"Word is not enough to describe how beautiful it is." agarang sagot niya.