"ကလေး ခေါ်ထားရမယ် တစ်ခုခုဖြစ်သွားလို့မဖြစ်ဘူး~"
"ဂျောင်ကုကိုရောအစ်မ~"
"မစဥ်းစားတတ်တော့ပါဘူးကွယ်~"
"မလုပ်နဲ့!"
*ဗြိ!*
"မလုပ်ပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်!"
*ဖြောင်း!*
"အား!"
ဂျောင်ကုမှာအင်္ကျီတွေစုတ်ဖြဲခံရိုက်နှက်ခံရပြီး
ထယ်ယောင်းလဲဖမ်းချုပ်ခံထားရချိန်
Taekookလေးကိုသွားပွေ့စစ်ဆေးကြတဲ့အဒေါ်ကြီးတွေမှာလဲဘာလုပ်ရမှန်းမသိ~
"မင်းကလူထူးဆန်းလို့ကြားထားတယ် ဟုတ်လား~"
"မ..မဟုတ်ပါဘူး~"
"ဘာလို့မဟုတ်ရမှာလဲ ထယ်ယောင်းရဲ့
ကလေးကိုတောင်မွေးထားသေးတာကို
ငါ့ကလေးကိုလဲမွေးစမ်း~"
"မလုပ်ပါနဲ့...အီးးဟီးးး~"
"မင်းမိန်းမကိုငါလုပ်တော့မယ် သေချာကြည့်ထား~"
"မဖြစ်ဘူး!..မလုပ်နဲ့!!"
ဂျပန်စစ်ဗိုလ်ကဂျောင်ကုကိုမှောက်လျှက်ပုံစံပြောင်းလိုက်ပြီး
ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်D**kထုတ်လာတော့
ဂျောင်ကုအပါအဝင်အားလုံးလန့်ပြီလေ~
"မကောင်းတော့ဘူး ငါတို့တစ်ခုခုလုပ်မှရမယ်~"
"အရင်ဆုံး ဒီကသွားရအောင်အစ်မ~"
အဒေါ်ကြီးတွေအကုန်မီးဖိုထဲပြေးဝင်သွားကာ
ဘာလုပ်ရမလဲခေါင်းပူနေပြီး
သူတို့ယောကျာ်းတွေကိုခေါ် တစ်ခုခုလုပ်ဖို့ပြောရတော့တယ်။
"မိန်းမရေ ကလေးတွေခေါ်ပြီးအဝေးကိုသွား
အနောက်ဆောင်ကိုမီးရှို့တော့မယ်~"
"မြန်မြန်လေးလုပ်နော် ဂျောင်ကုဒုက္ခရောက်နေပြီ~"
"အေးပါ သွားကြတော့~"
"အူဝါးး...ဝါးး~"
"taekookလေးရေ မငိုပါနဲ့ကွယ်~"
အမျိုးသမီးတွေနဲ့ကလေးတွေကအနောက်ဆောင်နဲ့ဝေးတဲ့နေရာဆီသွားကြချိန်ယောကျာ်းတွေက
အနောက်ဆောင်ကိုမီးရှို့ကြရာ
အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်လက်ထဲကtaekookလေးကငိုလို့~
YOU ARE READING
~~ငွေ့~~{Complete}
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
